سیاست فست فود، پُر ریسک‌ است

مطلعیم که امکان پیاده سازی طرح های اقتصادی Economic plan که در برنامه های کوتاه مدت و میان بازه و دراز مدت در کنار سیاست های خارجی از جنس فست فود،قابل تحقق که خیر،بلکه قابل پیش بینی هم نیست.قطعاً هم مطلعیم که در روابط بین الملل به معنی گفتمان و نتایج راهبردی سنجۀ اصلی برنامه ها،سیاست های حساب گرانه،منطقی و دور از هیجان های کاذب به ویژه آن جا که سخن از وقایع اتفاقیه دور دست به میان می آید،می باشد.هر جا و هر گاه در نگاه به برون مملکت،سیاست خارجی اِعمالی بدون جذر گیری طرح های میان مدت منطقه ای و بین المللی را پیاده کنند،بی تردید در اجرای برنامه های اقتصادی مخصوصاً اسناد بالادستی،تلاطم به وجود خواهد آمد که بازخورد آن گاهی جبران ناپذیر،غیر قابل بازگشت irreversible و…نشان خواهد داد.مطلعیم که حکمرانی در یک مملکت با آمار ۸۵ میلیون نفر و گوناگونی قومیت و نژاد در تراز ایران بسیار دشوار است،به ویژه آن جا که چنین ناشایستگان و بی لیاقت هایی حضور پیدا کرده باشد.همان هایی که بی توجه به مطالبات اکثریت مردم در حال پیمایش مسیر نهیلیسم هستند Navigating the path of nihilism،اما به مقدار همین نگاه واقع بینانه می توان گفت که این کشور آن قدر پر منابع مخصوصاً مأخذ انسانی با هوش و مستعد است که می توانسته با هزینه کرد های بسیار کمتر از خرج های چند دهۀ اخیر به تراز برخی کشورهای توسعه یافته دنیا دست یابد.ما می دانیم اَبَرمندان سیاست و اقتصاد در جهان،ورود رقبای نونمود Emerging competitors چه در شکل یک مملکت و چه در قالب مجموعه ای از کشورها را بر نمی تابند و مدام به اصطلاح چوب لای چرخ پیشرفت آنان می گذارند.علت آن نیز مشخص است.نمی خواهند بازار،انتخاب کالاهای گوناگون تری پیدا کند.اما همین کشورها در بخش های دیگر به داده های طبیعی و صنعتی سرزمین های دیگر نیازمند هستند که می بایستی همواره مورد توجه قرار گیرد و نیازمندی های آنان را به روز رسانی کرد.از یک چوب کبریت گرفته تا هوش برتر،این گونه ملل گرفتار در قید و بند سیاست های سلب negative policy درون زا هستند.هوش برتر سرزمین هابی که با هزینۀ داخلی به شکوفایی می رسند و غالباً به دلایل معلوم ثمرۀ آنان را خیلی ارزان سایر کشورها به ویژه توسعه یافته می چینند.هر قدر کشور میزبان host country به یک هوش برتر این مملکت امتیاز بخشد به هیچ وجه بلکه هرگز اصل هزینه کرد سرزمین پدری و زبان مادری او را جبران نخواهد کرد،جز بی کفایتی و خودخواهی و بی توجهی و تصمیمات غیر علمی unscientific و حتی غیر انسانی چنین شرایطی را به وجود نمی آورد.اینک صرف نظر از این حقیقت دردناک چنانچه درک‌ درستی از روابط بین الملل بر فکر و اندیشۀ حکام به عنوان تصمیم غالب،چیره شده باشد،ساختمان مستحکم (ی ) از معاییر در سیاست خارجی به وجود خواهد آورد که بی تردید زیربنای آن به روزآیی update نهاده های محاسباتی است.در رسانه گفته شده با عدم درک درست از موقعیت ها که در نهایت از آن به عنوان معادله نام‌ می برند،نمی توان به شرایط نرمال دست یافت.از سویی لازم به توجه است که وقتی تصمیم به تغییر چهرۀ منطقه گرفته می شود و از خاورمیانه نونمود سخن به میان می آید،منظور قطعاً تغییرات ژئوپولتیک یا کلیت ساختار اجتماعی منطقه Social structure of the region به جز در جغرافیایی محدود نیست بلکه ابتدا ایجاد تحول در تصمیم ها و سیاست ها است.بنا بر این هر گاه که در چنین شرایطی تحول گرانه برخی کشورها که مُصِرانه بر برخی سیاست ها که خیلی راحت قابل مماشات سازی است،پافشاری می کنند در حقیقت مرتکب اشتباه راهبردی می شوند.اینان نشان می دهند نه درک درستی از روابط بین المللی دارند و نه قابل اصلاح.نمی بایستی هزینۀ سیاست ها را بیشتر و بیشتر کرد.نقطۀ آسیب point of damage یعنی یک فرصت برای تغییر و اصلاح و این یعنی درک‌ درست محیط پیرامونی Understanding the surrounding environment،بنا بر این تغییر در خاورمیانه را می توان به دو حالت طبقه بندی کرد،نخست تغییرات محتوایی یعنی دگراندیشی در ماهیت و دوم تحول سطحی یعنی تغییر در شکل اصالت تصمیم ها Change in the original form of decisions است که قطعاً باید مورد توجه قرار داد تا کلیت ساختارهای جامعه به ویژه اکثریت ملت آسیب نبینند.نگارنده نه از راه دور نه از نزدیک با هیچ رسانۀ دولتی یا غیر دولتی ارتباط کاری ندارم و به مانند هم فکران،کارم تنها به نگارش این یادداشت ها محدود است.