خوش بینی ترامپ نسبت به یک توافق

تا همین امروز میان تهران و واشنگتن،پنج دور از مذاکرات ۵ rounds of negotiations پشت سر گذاشته شد که غالباً غیر مستقیم indirect بود که توصیه شد کاملاً مستقیم،صورت پذیرد زیرا تجربه ثابت کرده است اثرگذاری آن بیشتر و سازنده تر خواهد بود.اما مثل همیشه عده ای که خود را خرد جمع یا همان عقل کل می دانستند با چنین روالی مخالفت کردند.اینک بار دیگر بر ادامه مذاکرات به ویژه در شکل مستقیم آن تأکید و توصیه می شود،چرا که بین رد و بدل یک کیفیت تا عینیت آن تفاوت بسیار زیادی است.بی شماری از روزنامه نگاران و تحلیلگران Journalists and analysts به ویژه در خارج از مملکت با واقع بینی و به دور از هر گونه حس نفرت،خشم hatred and anger و آوای دشمن (ی) همواره بر پذیرش قوانین بین المللی و احترام به حقوق منضم در آن تأکید داشته اند.این برداشت آیا غیر از توجه به حقایق پیوست در روابط بین الملل و دور ساختن آسیب از ملت ها Keeping harm away from nations است؟در درون مملکت نیز سیاستی برتر و اولویت دارتر از احترام به مطالبات اکثریت ملت به ویژه آن جا که حقوق آنان موضوعیت پیدا کند،نیست.بر اساس معاییر مندرج در ساختارهای جامعه حکمرانی Governance society بهانه(ای)غیر از این قابل درک نخواهد بود.اما از طرفی گاهی می پرسند کدام شهروند از ملت ها؟مشخص است آنانی که درک و فهم از وضع گذشته،حال و آینده را داشته باشند.یک حکمرانی استاندارد و مطابق همۀ آپشن ها یک جامعه حاکمیتی چابک Agile governance در هر سرزمین بدون چک و چانه با هر عنوان ابتدا و انتها مطالبات و نیازهای ملت خود را تأمین شده،می نگرد.چنانچه به هر دلیل بین مطالبات اکثریت ملت و حکمرانی،عایق بندی کنند،آن بخش از اقلیت جامعه The minority of society یا شرایط را درک خواهند کرد و همراهی یا قطعاً در گوشه ای به بازتعریف شخصیت خود خواهند پرداخت.غیر از این ساکت خواهند شد به ویژه آن جا که تکرار تجربۀ آنان پر آسیب ادامه دار،نشان دهد.اینک با توجه به تحولات منطقه Developments in the region،آقای “استیو ویتکاف”نماینده رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در تازه‌ ترین موضع گیری کاخ سفید نسبت به تهران اظهار کرد که دستیابی به یک توافق بین دو طرف،امکان پذیر است.،آقای”دونالد ترامپ”نیز که در ماه های آینده با یک رقیب سر سختی هم برای دمکرات ها و هم برای جمهوری خواهان رو به رو خواهد شد،در قبال تهران به ویژه در تحقق یک توافق خوش بین optimism بود.پیشتر تهران به ویژه از زبان آقای”مسعود پزشکیان”نیز با پذیرش آتش بس علناً آمادگی خود را برای دستیابی به یک توافق ابراز کرد.صرف نظر از هر گونه برداشت حقیقت یاب،شرایط پیش آمده قابل پیش بینی بود و می شد از آن پیشگیری کرد اما…به هر دلیل به وقوع پیوست.با این حال برای رفع تنش موجود و مهار بحران Containment of crisis که بیشتر و غالباً در نتیجۀ آن،ملت ها آسیب می بینند،هیچ گاه دیر نیست It is never too late.پیشتر هم گفته شد ورود به مذاکرات نه از دور نه از نزدیک با غرور و عزت ملی کشورها سنخیت،ندارد،بلکه بر عکس ضامن این دو احساس جامع و کلی است،بلکه بر عکس تر نشانگر احترام دو سویه ای به داده های حقوقی بین المللی است که در هر سطح معمولاً مایۀ مباهات ملت ها است.