… و فرصت، همچنان هست

هم زمان با زمزمه هائی در ارتباط با پایان خوش happy ending یا ناخوش قطعنامه ۲۲۳۱، رئیس جمهور فرانسه گفت که طرح آقای عراقچی وزیر خارجه معقول reasonable است اما مورد حمایت (کلیت) حکومت نیست. معقول توصیف شدن طرح عباس عراقچی از طرف آقای امانوئل مکرون Emmanuel Macron که به جهت پایان خوش برجام Agreement، پیشنهاد شده در واقع بیانگر همراهی بریتانیا و آلمان، دو‌ عضو دیگر این معاهده بین المللی با این‌ پروسه سباسی است. پیشتر از تشکیل یک‌ نهاد مشترک Consortium به جهت برون رفت از یک چالش در برنامه هسته ای، گفته شده بود که متأسفانه مخالفت هائی به همراه داشت. اما با توجه به اطلاع عراقچی از روند مذاکرات و محتوای آن به نظر می بایستی تهران با پیشنهاد وی همراهی کرده باشد. در هر صورت در آنالیز اظهارات رئیس جمهور فرانسه که در این شرایط صورتی از یک استاندارد خوشایند است به نظر می رسد آقای مکرون با این طرز بیان همچنان راه را برای یک توافق با تهران باز گذاشته است. از طرفی می توان نتیجه گرفت که هر سه کشور عضو در اتحادیه اروپا European Union از زبان آقای مکرون با پیشنهاد عراقچی موافقت اولیه خود را اعلام می کنند. از سوئی آنان با این ادبیات گفتاری Spoken literature نشان می دهند که خواهان طرح موضوع از جانب کلیت حکومت هستند که در مقابل آقای عراقچی به نظر برای دومین بار اعلام کرده که پیشنهاد مطرح در جریان مذاکرات به مثابه موضع کلیت حکومت است که ابنک به مثابه یک بسته معقول توصیف کرده اند که می تواند در راستای پروتکل های متعارف Conventional protocol به عنوان یک سند دیپلماتیک در اختیار سه کشور مذکور قرار داد. یکی از بدترین تصمیم گیری های کشورها فاصله گرفتن ار نهادهای بین المللی است که معمولاً از آن به عنوان انتقام یا قهر با آن ها نام می برند. هر دو حالت جز طولانی تر کردن کلاف به هم پیچیده اوضاع به نتیجه ای نخواهد انحامید. بدتر از این حالت انفعال مقامات کشورهاست، مثل همین جا که عضو به اصطلاح کمیسیون امنیت ملی آن از یک وجب و صد وجب فرو رفتن در آب گفته است، آخر کجای ذهن امثال تو به این جایگاه می خورد؟ به جای منفعل شدن passivity که به بدتر شدن شرایط کمک می کند، طرح جایگزین ارائه کنید تا کلاف پیچیده ای که در نتیجۀ عدم درک حال و آینده برخی ها به وجود آمده، بتوان همچنان با دست باز کرد نه با دندان که متأسفانه کار routine بسیاری از شماها است. به نظر هم در نیویورک هم، همچنان فرصت دستیابی به یک توافق وجود دارد. به همان نحو که با برجام، شش قطعنامه شورای امنیت، ۱۰ سال بی اثر ماند، اینک نیز، همچنین. بنا بر این فرصت حل و فصل سیاسی چالش وجود دارد.