عبور از بحران آب با مدیریت درست منابع

بارش فقط یک بار برف و گاهی چند رگبار پراکنده در سالی که گذشت،زنگ خطر و آژیر قرمز در پیش بودن روزهایی سخت هم برای مردم و هم برای زندگی گیاهی و جانوری را از همین شروع سال تازه به صدا درآورده است.به یاد دارم که اولین بار اصطلاح “جنگ های آینده؛جنگ آب”است را اولین بار در سال ۷۸ و در زمان دانشجویی در روزنامه ها خواندم.واژه ی عجیبی بود.مگر می شود با این همه منابع آب و رودخانه و چشمه سارهای بی شمار،روزی برسد که بر سر مقداری آب،جنگی رخ بدهد اما نه به شکل جنگ های کلاسیک و به کار بردن ادوات و تجهیزات جنگی.حالا اما در حال نزدیک شدن به آن مرحله هستیم.تغییرات اقلیمی در طول گذشت زمان،تاثیرات مخربی بر روی زیست بوم زمین ایجاد کرده و سبب خشکسالی و کاهش بارش ها در مقیاس وسیعی از این پهنه ی خاکی شده است.در این میان جنوب غرب آسیا به ویژه خاورمیانه و در خاورمیانه هم شدت این پدیده در غرب و جنوب غرب ایران شامل کرمانشاه ، ایلام ، خوزستان و شوربختانه از همه جا بحرانی تر استان ایلام می‌باشد.از هم اکنون می توان اثرات وحشتناک زیست محیطی و سایر عوارض این پدیده را در استان پیش بینی نمود.با کاهش بارش های موجود به میزان ۲۲۰ میلی متر نسبت به متوسط ۱۳۹۹ وظیفه خطیری بر دوش هم استانی های عزیز برای مدیریت بحران فعلی سنگینی خواهد کرد.با علم و آگاهی مسوولین مربوطه از شرایط بحرانی میزان بارش ها و ذخیره ی آب در سدها و سفره های زیرزمینی؛اما به نظر می رسد عزم و اراده ای برای دادن هشدار و پیشگیری از بحران آب در سال جاری نیست و شاید آن را به تیر ماه که هفته ی صرفه جویی در مصرف آب (۱-۷ تیرماه ) است موکول کرده اند.اما نقش اساسی در صرفه جویی و بهینه مصرف کردن آب بر دوش مردم افتاده است.همه روزه می بینیم که حجم بسیار زیادی از آب شرب و تصفیه شده،صرف شستشوی خودروها،کوچه ها،پیاده روها،درب بانک ها و واحدهای تجاری،واحدهای عرضه مواد غذایی،بخش انبوه سازی مسکن و….می شود که آزار دهنده بوده و نمی توان نسبت به آن بی تفاوت بود زیرا جای کار زیادی برای صرفه جویی دارند چون چنین حجمی از هدر دادن این نعمت خداوندی تعجب برانگیز است.جدا کردن،مدیریت و نظارت مستمر بر مصرف آب در بخش های خانگی وآشامیدنی از مصارف صنعتی و صنایع آب بر و ساخت و ساز،از اهمیت ویژه ای برخوردار است که بایستی نگاه خاصی به آن داشت.تابستان بسیار داغ ۱۴۰۱ در راه است هم برای شهرنشینان و هم ساکنین روستاها که چند سالیست با بحران کمبود آب مواجه هستند.ادامه سهل انگاری و رویه فعلی برابر است با قطع مکرر آب و حاد شدن مشکلات اقتصادی،اجتماعی و زیست محیطی موجود.می توان با همراهی همدیگر و برنامه ریزی مناسب از این شرایط به بهترین شکل ممکن و کمترین عوارض عبور و مقداری از مشکلات پیش رو را  تا حد امکان مدیریت کرد.