به بهانه ای

اخیراً نوشتاری با عنوان (رانده شدگان) یا همان معاودین در تهران منتشر شده که نگارنده با مطالعه و رو کردن صفحات آن به نتیجه گیری قبلی به عمل آمدۀ خود به عنوان خبرنگار تحولات عراق بیشتر باورمند شدم.این که در ریشه یابی rootting رانده شدگان به کجا آویز خواهیم شد و این که اصولاً این گروه در مبدأ و مقصد چگونه زیستی داشته اند؟و…در همین ارتباط اما با هدف آسیب شناسی Pathology شرایط رانده شدگان که از آنان به عنوان کورد فیلی نیز یاد می کنند مثل همیشه گردهمایی قابل توجهی در شهرک مسعودیه در تهران برگزار و برخی از حضار به ایراد سخن پرداختند و در جایی هم سریال تولید می کنند و…همۀ این برنامه ها سال هاست پس از سقوط دولت صدام حسین در حال تکرار است به طوری که حتی در شهرهایی از کشور عراق به ویژه بغداد چنین گردهمایی هایی که می توان آن را ( گعده ) یعنی به قول اهالی آن کشور یک شبه شب نشینی نامید،نیز برگزار می شود.البته و اصولاً مشکل کشورهایی نظیر ایران و عراق در همین ادامه دارشدن برنامه هایی است که برآیند آن جز یاد و خاطره ای بیش نیست.لازم به توضیح است که بر خلاف سمینارهای سیاسی Political seminars قابل توجه،نتایج چنین گعده هایی در همان لحظات برگزاری،خلاصه می کنند و هر که هر برداشتی از آن چه که می تواند،به عمل خواهد آورد.به نظر مسؤولان در دو دولت در حال گذار تهران.بغداد می بایستی مورد توجه قرار دهند این است که معاودین نخستین گروهی هستند که پس از به قدرت رسیدن صدام حسین به شدت آسیب دیدند و کاملاً شناخته شده هستند.اینان طبق فرمان ۶۶۶ شورای عالی رهبری انقلاب حزب بعث به ریاست صدام حسین پس از شناسایی به طرز بسیار دردناکی از خانه و کاشانۀ خود به سمت ایران رانده شدند.کی؟دقیقاً سال ۱۹۸۰.این گروه به تعداد ده ها هزار نفر پس از سلب اموال منقول و غیر منقول Movable and immovable property از عراق اخراج شدند.آمار و ارقام و چگونگی حضور و تردد و اقامت و…در هر دو‌ کشور وجود دارد.در این بین کمیساریای عالی High Commissioner برنامه ها و مسؤولیت های خود را چگونه با این گروه از جامعه اجرا کرده است؟نیازمند تحریات بیشتری است.پس از سقوط Overthrow صدام حسین نخستین انتظار این بود که دو کشور با پیدایش شرایط جدید شکل تازه ای از تعامل با این گروه از خود نشان می دادند.مهمترین و مصرانه ترین حقیقت در این پرونده عذرخواهی رسمی دولت عراق و بازگرداندن حقوق به تاراج رفته looted مادی و معنوی این مردم بود.اما متأسفانه این گونه نشد،چرا؟پاسخ آن را اصولاً در گردهمایی ها gathering یا سریال های کذایی و کتب انتشار یافته و بازدید سفرای دو‌ کشور از محله های دولت آباد در تهران و الکفاح در بغداد که ویژۀ کوردهای فیلی و به نام آنان انجام می گیرد،باید داده باشند،و البته پاسخگو خواهند شد.در این میان برای این بخش از جامعه Society محرومیت هایی به وجود آمد که عامل اصلی آن اقدام حکومت قبلی عراق در تبعید آنان به آن شیوۀ وحشتناک Terrible way بود.همان گونه که پس از سقوط حکومت قبل در عراق از جمله از طرف حقوق دانان برجسته در دو کشور Prominent jurists in both countries امثال پروفسور حسن امین و دکتر خلیلی پور دارستانی و دکتر طارق حرب توصیه شد،حقوق رانده شدگان بر اساس معیارهایی کاملاً تعریف شده Well-defined criteria با رضایت طرف آسیب دیده پرداخت و فیصله یابد.برخی روزنامه نگاران و سباست مداران نیز توصیه به تشکیل کارگروه مشترکی Joint working group یا کمیسیون همسو از به اصطلاح مسؤولان این دو‌ کشور از دستگاه های ذیربط ارائه دادند.اینک پرونده پرداخت غرامت به نحوی با احتساب تعلل ها Delays و دریافتی های برخی از گروه های معاودین از فلان موسسه و کسر آن از مجموع غرامت کلی تعیین و پرداخت تا بدین صورت پرونده معاودین برای همیشه بسته شود.سوم این که قطعاً کمیساریای عالی High Commissioner امور پناهندگان لازم به پاسخگویی هستند که در این گونه موارد برنامه های خود را ارائه دهند.چهارم در پرداخت غرامت compensation به افرادی که هم اینک درجریان است تخلفاتی رخ داده است و این حقیقت را مسؤولان در دستگاه های ذیربط عراق مطرح و به همین خاطر مدارک ارائه شده بارها مورد بازبینی قرار می دهند،با بزه حقوقی مرتکبه در واقع آسیب دیدگان از طرح تبعید Deportation plan کم رنگ می شود.مردم عراق نسبت به رانده شدگان آسیب دیده بدبین و یک مغلطه حقوقی نابجا به وجود خواهد آمد که کجی آن تا ثریاست.