در سیاست خط قرمز وجود ندارد، خط قرمز یعنی هرگز و این یعنی نفی مطلق

با توجه به استاندارد حکمرانی در ایران و چگونگی سیاست خارجی آن، به نظر بیشتر تحلیلگران، یکی از مهمترین دستاوردهای تهران در صحنه بین الملل، برجام The JCPOA شناخته شد که در سال ۱۳۹۵ متن آن به امضای کشورهایی که در قاموس lexicon پروتوکل ها به ۵+۱ متداول بود، رسید. این توافق با آپلیکیشن برجام یا همان برنامه جامع اقدام مشترک Joint Comprehensive Plan of Action، یک تاریخ تولد و یک مورخه انقضاء در آن لحاظ شد. از سال ۱۳۹۵تا ۱۴۰۴ بازه زمانی تولد تا انقضای برجام است. بررسی بند ۲۱ تا ۲۵ از این برنامه جامع نشان می دهد در صورت نقض مفاد آن از سوی تهران، هر یک از پنج دولت امضاء کننده که بعدها با انصراف آمریکا به چهار کشور کاهش یافت می تواند طی یک بازه زمانی محدود پرونده نقض بندهای آن را به شورای امنیت سازمان ملل Security Council ارجاع دهد. بر اساس بند ۲۵ از ضمیمه پنجم The fifth appendix منضم در متن برجام، همۀ تحریم های هسته ای سورای امنیت یعنی مقرره ۲۰۱۲/۲۶۷ و تصمیم CFSP/ 413/2010 لغو خواهد شد،در چه صورت؟ در صورتی که اعضای آن تأیید کنند که تهران تا روز آخر از اجرای قطعنامه ۲۳۳۱ و دقبقاً ۱۹ اکتبر از این سال به تمام تعهداتش عمل کرده است.اما اتفاقی که افتاد چه بود؟ با روی کار آمدن آقای دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا، واشنگتن ادامه دار شدن حضور خود در برجام را مشروط کرد که در نهایت پس از رد چنین تقاضائی از سوی تهران، کاخ سفید از برنامه جامع راهبردی خارج شد. متأسفانه تهران نیز با اتخاذ سیاست هائی و اِعمال برنامه هائی کم کم از برجام فاصله گرفت تا جائی که اقای ولادمیر پوتین Vladimir Putin توصیه کرد تهران از برجام‌ خارج نشود. اما چرا تأسف بار؟ چون به نظرم بعدها همین تصمیم به یک دام livestock برنامه ریزی ناشده از قبل تبدیل شد، یعنی یک توجیه حقوقی باد آورده را به وجود آورد. تهران بهانه اش را عدم پایبندی آمریکا به اصول توافقی common principles, یا agreed – upon princi دلیل انصراف خود از برجام اعلام کرد در حالی که درصورت ادامه دار شدن روند پایبندی ها، چهار کشور دیگر نیز می توانستند بر صحت اجرای متن آن مهر تأیید بگذارند و زمینۀ اِعمال بند دیگر دال بر فعال شدن مکانیسم ماشه و در نهایت عنوان (تمرد/ rebellion) حکمرانی در تهران در سطح بین الملل تحت منظومه حقوقی فصل ۷ منشور، قابل طرح نبود. در آن مقطع به جای روشن افزائی، عده ای افراد و گروهی رسانه ای همسو مثل صدا و سیما بدون درک درست از شرایط حاکم بر روابط بین الملل و تأثیر آن بر مملکت و اکثریت جامعه،تله خود خیز را دامنگیرتر کردند. اینک برای عادی سازی شرایط Normalization of conditions در کشور و منطقه و بازگشت ثبات و آرامش باید واقع بین بود و در این راه لازم است حکمرانان همواره سیاست های خود را تا به این لحظه مرور کنند. مذاکرات نه خیانت است نه نرس، نه عقب نشبنی و نه قدرت افزائی، یک قاعده پروتکل منضم در بین المللی است که پیش و پس از جنگ یا خصومت سیاسی کشورها پایبند آن هستند. اگر حق دار پرونده ای هستید در این مدت با کمترین هزینه با برگزاری ۲۰ سمینار حقوقی، رسیدنش را عینیت می بخشید نه با ابزاری که آن ها ۶۰ سال پیش ساخته باشند. در این مملکت عده ای اندک شمار به یکی از ادیان آسمانی با سلب نام برده اند که اصلاً کار درستی نیست و قطعاً باعث رنجش خاطر هموطنان شریف پیرو آن خواهد شد. هموطنان اصیل مقیم در خارج از کشور نیز که بی چک‌ و چانه این سرزمین متعلق به تک تک آن ها است، همان طور  در درون آن قطعاً شرایط مملکت  را درک می کنند.