زلنسکی در تلۀ دو اندیشه…

تقویم یک قرن پیش تا به حال که مطالعه می شود با مانیفستی Manifestation رو به رو می شویم که هر یک به تجسم (ی) از حقیقت شباهت دارد.همین که روزانه سرنخ،نخ نمای روشنایی که ساطع است،دنبال کنیم به حقایقی بی‌مانند مثل آفتاب می رسیم که به مثابه جاودانه ای اثربخش تجسم دارد.به عبارتی امکان مهار اثر بخشی حقایق وجود دارد اما محو آن،هرگز.عین همین واقعیت نور و آفتاب در برخی رویدادهای سرگذشت بشر Human history نیز ممکن است در یک برش از یک مقطع در یک تاریخ به وجود آمده باشد،اما (محال) آن تا زمانی که حق انتخاب در نوع بشر پا برجاست،ناممکن است.در صفحاتی از تاریخ human از یک قرن قبل تا به امروز،بشر با دو‌ احتمال از نیستی رو به رو شده است،جنگ جهانی اول و کمی بعدتر جنگ دوم جهانی،جمعیت انسان ها در دورۀ نخست و سپس در دورۀ بعد،بسیار کم تر از آمار امروزی است.تکنولوژی ویرانگر آن دو برهه نیز،همچنین خیلی کم‌ رمق تر از امروز بود.انسان ها با پایان جنگ جهانی دوم world war تصمیم گرفتند ساختاری پایه گذاری کنند که حقوق ملل بر پایۀ آن طبق استانداردهایی رعایت شود.حقوقدانان و سیاستمداران با همراهی رسانه ها The media به عنوان ستون اصلی پایه گذاری روابط بین الملل،منشور یا قانون بنیادین حاکم بر دنیا را نوشتند.تا به امروز این قانون توانسته است از بسیاری از تکانه های بین المللی پر مخاطره جلوگیری کند.بی تردید ساختار سازمان ملل اینک پس از جمعیت ۶-۷ میلیارد بشری،نیازمند بازتعریف redefining است.از جمله ادلۀ چنین مطالباتی در سطح جامعۀ بشری،فرود و صعود چهره های سیاسی مطالبه خواهی است که تا یک‌ دهه پیش،نمود آنان در قدرت به معجزه شباهت داشت تا به یک رؤیا.شخصیت هایی سیاسی به مانند آقای دونالد ترامپ Donald Trump،خانم‌ جورجیا میلونی Meloni،حفظ  آقای پوتین Putin،و…از جمله چنین باوری است که در دل خود می تواند یک پیام همراه داشته باشد.پالس چنین دگراندیشی این است که اکثریت انسان ها به تصمیم گیران جامعه بین المللی معترض هستند.پس باید راه را از نقطۀ آسیب پیمود و با شعاع اصلاح و تغییر،دایرۀ حکمرانی نونمود را عینیت داد…و در این مطالبه گری ها اوکرابن نمی توانست ایستگاه آخر ناتو در شرق اروپا باشد.متأسفانه این کشور آرام با مردمانی خوش ذوق و صلح طلب در ورطه یا دو تله از دو اندیشۀ سادگی و فرصت طلبی Two ideas: simplicity and opportunism گرفتار شد.آقای ولادمیر زلنسکی هر گذشته ای که داشته باشد با اکثریت رأی مردم خود به قدرت رسید و این یعنی روی کار آمدن وی با آن شرایط به مثابه قدرت دمکراسی بود که معمولاً یعنی عصاره ای از اکثریت ذهنیت جامعه است.درست در مقابل دیکتاتوری،اما شعار کارزار انتخاباتی Election campaign slogan او در دوری از روسیه را نمی بایستی به مثابه هم حلقه شدن با ناتو NATO می پنداشت زیرا چنین معادله ای در روابط بین الملل نه در سه سال گذشته و نه در حال تعریف نشده یا حتی پیوست هم‌ نخورده است.خطای سیاست زلنسکی و تصمیم او و همفکرانش دقیقاً همین جا بود‌ و…به همین خاطر است که برخی از حکمرانان جهان Rulers of the world به ویژه در غرب از دغدغه بلکه نگرانی خود از وقوع سومین جنگ جهانی می گویند و سخت بر سیاست کی یف می تازند.ژئوپولتیک اوکراین را که خوب بررسی کنیم می بینیم این قلمرو دقیقاً بین دو قطب بزرگ‌ سیاسی با دو اندیشه از دو هژمونی تا حدودی مغایر هم در جهان واقع است.بین دو اندیشه که هر دو‌ هم خود را یک تراز از دمکراسی می دانند،خود را پایه گذار یک‌ جریان اقتصادی نوگرا Modern economic flow با تأمین نیازهای بشر امروز می دانند.به عبارتی سلیس تر اوکراین حد فاصل دو ژست بین المللی است که آقای ولادمیر زلنسکی به نظر یا به صورتی خود خواسته یا تحمیل سایر قدرت ها چنین حقایقی را درک نکرده بود.او‌ رئیس جمهور کشوری آرام‌ با مردمانی صلح طلب و شاید بعضاً خوش باور good faith،شد.مقامات اروپا علناً اعلام کرده اند که تنها به امداد و سلاح و تکنولوژی محدود به این کشور کمک‌ می کنیم اما هرگز نظامیان خود را برای نبرد در برابر روس ها به اوکراین اعزام نخواهیم کرد.آنان یقیناً از پیامدهای حقوقی پسا جنگ‌ Consequences after the war در صورت تصمیم به گسیل نیرو،آگاه هستند.بنا بر این نگرانی برخی سران غرب نسبت به ادامه دار شدن جنگ‌ در اوکراین به نظر منطقی و به جا است،یک‌ کشور تحت حاکمیت های مختلف نمی تواند سرنوشت ده ها ملت را به خاطر عدم درک حقایق یا برون ریزهای عقلی آنی به ویرانی destruction سوق دهد.آقای زلنسکی در هفته های اخیر نشان داده که به خاطر ملت خود حاضر به واگذاری قدرت است.این تصمیم او نشان داده که وی به احتمال زیاد سیگنال هایی از جامعۀ کشورش را دریافته است.هر چند این نتیجه گیری جزو احتمالات است.متأسفانه جنگ‌ در اوکراین که‌ اینک ۳ سال از تقویم آن می گذرد چند ده هزار نفر کشته و چند میلیون آواره و نابودی ده ها زیر ساخت را به صورت کلی بر جا گذاشته و از بین برده است.روان شناسی جامعۀ این کشور نشان داده که برای التیام دردهای ناشی از جنگ،چند سال طول خواهد کشید و روابط دو ملت Relations between the two nations روسیه و اوکراین نیز از نگاه جامعه شناسی قطعاً نیازمند بازتعریف خواهد بود تا کینه و نفرت اندوخته شده در ذهن و قلب هر یک را زدود.اینک‌ پیام آقای ترامپ به آقای زلنسکی به دو صورت نامه نگاری یا از طریق گفتار در رسانه واضح است.هیچ گونه منطق زورآزمایی هم در آن به نظر نمی آید.ترامپ می گوید در کارزار انتخابات و پیش از ورود به کاخ سفید اعلام‌ کرده به نبرد اوکراین که امکان شعله ور کردن جنگ سوم در سطح جهان را دارد،پایان خواهیم داد.غیر از این کمک های خود را که شامل اقتصادی،نطامی و حقوقی که مهمترین آپشن است متوقف می شود.به نظر می رسد پذیرش شرایط جدید بر اساس حفظ منافع هر دو طرف بسیار خردمندانه است تا سایۀ سنگین یک جنگ با پیامدهای غیر قابل پیش بینی یک بار برای همیشه از سر منطقه و جهان حداقل در این برهه سبک تر شود.تحولات به سرعت در حال اتفاق است و این نتیجه گیری را باید جدی گرفت…نگارنده تنها به استناد ارزیابی های خود تکیه می کند و اینک‌ به عنوان یک برداشت از تحولات پیش رو لازم به اشاره است که در روابط بین المللی به ویژه آن جا که با چالش همراه است،بر همان مواضع که اینک در آرشیو تصمیم ها Decisions Archive است،استناد کرد.آن چه که در حال حاضر برای کشور اوکراین قابل طرح است مذاکره به جهت رفع چالش ها است Negotiation to resolve the challenge.