در این ۳۰ و چند روز؛ بازگشت بازرسان آژانس تحسین برانگیز است

تاریخ انقضای برجام یا Joint Comprehensive Plan of Action چیزی حوالی ۳۰ و چند روز از آن باقی است، در این ۳۰ و چند روز، امضاء کنندگان این برنامه حقوقی که در چارچوب مفاد منشور سازمان ملل متحد تنظیم و تدوین شده اینک منهای آمریکا شامل انگلیس، چین، فرانسه، روسیه و آلمان می بایستی تا روز یکشنبه آینده چگونگی فرآیند ده ساله A ten-year process برجام را به شورای امنیت گزارش دهند. بر اساس محتوای حقوقی برجام چنانچه اعضاء گزارش پایانی خود را با نگاه مثبت که قطعاً در نتیجۀ پایبندی تهران به تعهدات مربوطه خواهد بود، ارائه کنند، تمام تحریم های شورای امنیت منضم در قطعنامه های این نهاد بین المللی بر ضد تهران، کان لم یکن تلقی خواهد شد. در چنین صورتی، تحریم ها از حالت تعلیق Suspension mode به وضعیت لغو‌ در خواهند آمد. اما در صورت عینیت شق دوم چنین گزارش (ی) قطعاً شرایط تصویر دیگری پیدا خواهد کرد. همه چیز  automatic یعنی به صورت خودکار به نقطه سر خط باز خواهد گشت و تحریم های شورای امنیت منضم در قطعنامه ها، از سر گرفته خواهند شد. اتفاقی که الان در حال رخ دادن است، شق دوم از گزارش برخی اعضای برجام است،آن ها در گزارشی از عدم پایبندی تهران به مفاد این برنامه جامع خبر داده اند که در نهایت انتظار خواهند داشت که شورای امنیت مکانیسم ماشه یا همان اسنپ بک را فعال کند. تا اجرای چنین تقاضائی تهران یا طرف های مقابل ۳۰ روز فرصت دارند نسبت به حل و فصل اختلاف Dispute resolution  با ارائه مستندات یا…اقدام کنند. در حال حاضر با دو پازل رو به رو هستیم نخست آن که کشورهای اتحادیه اروپا تقاضای فعال سازی مکانیسم ماشه می کنند و در مقابل روسیه با همراهی چین پیشنهاد تمدید شش ماه قطعنامه ۲۲۳۱ ارائه کرده است. در پازل دوم اختلاف بین تهران و سه کشور اروپائی از طریق ادامه مذاکرات ظرف ۴ هفته پیش رو فیصله ،یابد که به نظر منطقی تر و قابل دسترس (ی) تر است زیرا در چنین شرایطی همواره برون رفت هائی با راه حل های میانی وجود دارد. از سوئی در این هفته بازرسان آژانس بین المللی به کشور بازگشته اند که یک تحول بسیار سارنده و تحسین برانگیز است زیرا رابطه ایران با نهادهای بین المللی پبشینه ای ۷۰ ساله دارد،یعنی این مملکت یا خود از مؤسسان نهادهای معتبر بین المللی بوده که نشانگر احترام اکثریت ملت ایران به مطالبات جهانی است یا از همراهان اولیه چنین مکانیسم (ی) هستند. یک نکته حائز اهمیت در ارتباط با نمود همیشگی یک حقیقت در روابط بین الملل دیده می شود که برخی ها در این مملکت آویزه گوش خود کنیم. اعضای شورای امنیت از یک ابزار حقوقی بین المللی برخورداراند که برای رسیدن به آن هزینه پرداخته اند، جنگ جهانی دوم Second World War با هزینه اینان مهار شد و گرنه معلوم‌ نبود چند میلیارد انسان آن و این برهه در کره زمین با چه سرنوشتی رو به رو می شدند. این حقیقت را باید آوبزه گوش کرد. اگر بخواهید انعطاف (ی) در این پروسه Flexibility in this process ایجاد شود باید از کانال حقوق بین الملل ورود پیدا کرد. حالا این واقعیت را چگونه با کسانی که فرق بین ترامپ و بایدن را نمی فهمند، مطرح کرد؟؟!!…