یک قدم تا برجام ۲

در ارتباط با بازگشت ۵+۱ بر سر میز مذاکره و اهمیت آن برای مردم شریف ایران چه در خارج از مملکت که به عدد حدودی ۶ میلیون شهروند واقعاً فاخر می رسد،چه در داخل کشور که حقیقتاً اغلب در تنگتای اقتصادی و معیشتی هستند،پیشتر اشاره ای هر چند انتقالی و گذرا به عمل آمده است.روند استحکام و انسجام پایه های ملل را اینک در چگونگی روابط خارجی جستجو می کنند.مردمان ایران از دیرباز اهل تفاهم،منطق و در یک اشاره صاحب تمدن هستند و این یعنی سمت و سوی آنان همواره اصلاح و تغییر است.مرور پایه های ادیان نیز غیر از چنین اندیشه و تفکری از آن نمی توان استخراج کرد.در قرآن و در تورات و همین طور در زبور و انجیل غیر از خِرد نمی توان از دالان دیگری گذشت و با اندیشه های متمدنانه می توان به مبارزه با تعصب و قشری نگری رفت بدون آن که هزینه ای شده باشد.ملت های صاحب تمدن مثل ایران با خِرد که اینک هزاره ها از آن گذشته به هر چه تعصب و سطحی نگری است پشت می کنند.نمونۀ رفتاری ایرانیان اصیل را می توان در خارج از کشور جستجو  کرد.همین طور عینیت رفتار آنان در داخل.مردم ایران با آگاهی و اطلاع از ثروت سرزمین خود و موقعیت جغرافائی آن همیشۀ روزگار به آینده خوشبینانه نگاه کرده است اما همین مردم منتظر حوادث نمی مانند و با خود اصلاحی فردی و اجتماعی زمینۀ تغییر در سیاست های سطح ملی را یادآور می شوند.اما اینک با مبادلۀ زندانیان میان ایالات متحده و ایران و صرف تظر از نوع نگاه به چنین صحنه ای برآیند آن را کارشناسان داخل و خارج از مملکت در حقیقت زمینه ساز حل مشکلات دیگر بین دو طرف دانسته اند.مشکلاتی که می بایستی خیلی سال ها قبل برطرف می شده بود.برجام که در سند ۲۰۱۵ از آن به عنوان Agreement و به صورت جزئی نگرتر با مخفف Jcpoa به معنی برنامه راهبردی جامع اقدام مشترک Joint comprehensive plan of Action مطرح شده است در بازگشت جامعۀ ایران به شرایط نسبی متعارف در روابط بین الملل international relations و در نهایت بازگشت سفره ای با محتوای کمی تا قسمتی مناسب کمک کرد.مدتی اما این توافقنامۀ بین المللی از متن به حاشیه رفت و عملاً منضمات حقوقی آن کان لم یکن تلقی شد.به نظر نگارنده با وجودی که از اول مشخص بود طرف مقابل ادامه دار شدنش را مشروط کرده است اما این طرف چنین توافقی مهم نیز به نظر درک صحیح و درستی از رخدادها و تحولات در روابط بین المللی پس از روی کار آمدن Donald Trump نداشته است و همین درک نکردن درست،موجی از تعند در فضای حاکم بر برجام jcpoa آهسته آهسته step by step شکل بخشید که متأسفانه در نهایت این متن جامعۀ ایران بود که آسیب می بیند.آیا می شد از آن شرایط بهرۀ سیاسی که در نهایت برآیند مثبت آن روی سفرۀ مردم و قطعاً بر روابط اجتماعی ملت خود را نشان می داد،جست؟پاسخ خیلی راحت بلی است.اما گذشته از عما وقع اینک به نظر می رسد در راستای تفاهم به وجود آمده بر سر مبادلۀ زندانیان،امکان تحقق برجام ۲ یا کمی مایل به این تعبیر حقوقی وجود دارد.هر تصمیمی یا هر توصیه و پیشنهادی که شرایط اقتصادی جامعۀ ایران را بهبود بخشد بی تردید مایۀ دلگرمی همۀ ایرانیان چه در داخل و چه درخارج از کشور خواهد بود زیرا پایه های مملکت که پایداری آن را در مفهوم و تعبیر انسجام و موجودیت می بخشد برای هرشهروند در این مملکت با هر نژادی در چنین شرایطی می بایستی قابل درک باشد.