…و امروز بازی تمام شد

امروز هفتم اردیبهشت ماه و در ساعت ۱۱ نخستین واحدهائی از ارتش آمریکا که به نیروهای مارینز شناخته می شوند از چند طرف وارد بغداد شدند و ۳۷ دقیقۀ بعد به”ساحه الفردوس”میدان فردوس که در وسط آن بزرگ ترین مجسمۀ”صدام حسین”نصب شده بوده رسیدند.پس از آن مجسمه را با جراثقال ابتدا کج و سپس سرباز team maloflen پرچم ایالات متحدۀ آمریکا را روی سردیس صدام حسین پیچید و خود و پرچم کشورش را تاریخ ساز کرد.این پرچم هم اینک در زیرزمین منزل این سرباز ارتش ٱمریکا نگهداری می شود و او دعوت پنتاگون برای در معرض دید گذاشتن آن در کاخ موزۀ نیروی دریائی ایالات متحده را رد کرد.صدام حسین پس از آن حجم از گردنکشی ها و سیاست های تابخردانه،می توانست به خاطر جلوگیری از تَشَتُتِ سرزمین عراق و رفع تحریم ها،سال ها پیش از حملۀ متحدان با کناره گیری از قدرت،چهره خود را در تاریخ این سرزمین کمی جلوه دارتر نشان دهد،اما سرکشی و قلدری و ذهنیت عاشق تاریخ ساز او،شرایط خود و عراق را به طرز دیگری نمایش داد.به باور نگارنده اینک فصل تاریخ سازی به سر آمده است چرا که با ورود فناوری ها به صحنۀ زندگی بشر در دنیا امکان تلفیق و مغلطه و پر زرق و برق نشان دادن تاریخ در ٱینده یا وجود ندارد یا در کمترین عبارت ها ممکن خواهد بود.اگر در برهه ای از سرگذشت بشر،”ابن بطوطه”نامی به عنوان یک رحاله(به عبارتی توریسم)هر آن چه که نوشته به عنوان بخشی از چند سند مشابه انگشت شمار قابل تجزیه و تحلیل بوده است اینک در دوران معاصر برای هر اتفاق قابل توجهی علاوه بر تاریخ نگاران سنتی جامعۀ بین الملل و فناوری معاصر،امکان هر گوته تلفیق یا مغلطه در تاریخ سازی ها را از نوع بشر گرفته است.به عبارتی جمعیت انسان ها در دورۀ جهان گردی ابن بطوطه بسیار محدود شاید به چند ده هزار نفر برآورد می شده است.همین طور فناوژی های آن برهه از جمله علم ارتباطات منحصر به یک ذهن،یک قلم و یک پوست و سایر ابزارهای سنتی برای نگارش لذا امکان جعل تاریخ یا غیر واقعی بودن لحظات آن تا حدود زیادی وجود داشته است بنا بر این چنانچه این حاکم بر اساس مقتضیات زمان خود عمل می کرد و از سیاست زور و قلدری و تعند بی جا دوری می جست و تغییر و اصلاح را به طور برخط و مداوم در سیاست های کلان و جزء این کشور در برنامه های تصمیم گیری خود فصل گذاری می کرد بی تردید سرنوشتی غیر از این داشت.یک حاکم نمی تواند با یک تصمیم ناشی از ذهنیت خود،کشورش را درگیر جنگ کند یا کشورش را درگیر چارچوب هائی کند که در نهایت به دیوارکشی دور و بر آن منجر شود.بر مبنای خِرد و بر اساس نگاه همۀ ادیان و اصولاً پیام همۀ آنان،اصلاح و تغییر است.یک نگاه به تصویر ادیان نشان از رنگ های رنگین کمانی مختلف دارد و این چیزی غیر از تغییر و اصلاح به جهت چشم نوازی نیست.بنا بر این صدام حسین را یک بازی به قدرت رساند.بر اساس منضمات کتابی از تاریخ عراق از جمله چگونگی شکل گیری برخی رهبران این کشور به ویژه آخرین سران آن که در بیروت منتشر شده و نگارنده با ترجمۀ آن توسط یکی از رسانه های منطقه آن را به طور متظم منتشر می کرد،شکل گیری حاکمیت عراق را به پازلی تشبیه کرده اند که قطعات ان را در پس پرده می چیده اند.برداشت قطعات هم بر اساس همان بازی صورت گرفته است.دکتر”محمد الدوری”آخرین نمایندۀ عراق در دورۀ صدام در سازمان ملل پس از سقوط مجسمۀ صدام در ساحه الفردوس مأموریت خود را با این عبارت به پایان رساند…و دیگر(بازی تمام شد).