روابط دو‌ ملت ترکیه و ایران، سازنده تر از گذشته

پس از آن که درگیری های دو طرف نبرد در لبنان با امضای یک توافق بر مبنای قطعنامه ۱۷۰۲شورای امنیت مصوب ۲۰۰۶ خاتمه یافت،اینک زمزمه هایی هست که  ظرف ۴۸ ساعت آینده جنگ در غزه نیز به ایستگاه آخر خود برسد،البته بر کسی پوشیده نیست که جنگ در غزه به مفهوم نبرد سنگین و معنادار،مدت هاست عملاً متوقف شده و تنها به صورتی جسته و گریخته در حد یک زد و خورد،محدود شده است.رئیس دولت خودگردان فلسطین و نخست وزیر اسرائیل با هدف امضای توافق آتش بس در غزه،گویا در مسیر قاهره هستند.چنانچه در آخرین لحظات تحقق توافقی اتفاق نا پیش بینی شده ای رخ ندهد،آتش بس در غزه به مثابه پایان دومین مرحله از جنگ در منطقه به حساب می آید که بیش از ۱۵ ماه است ادامه دارد.دربارۀ علت و چگونگی شروع جنگ در غزه و غلط و خطاهای رخ داده در آن،همۀ ما آگاهیم اما آن چه که اهمیت دارد جلوگیری از ادامه آسیب ها به مردم عادی در همۀ طرف های این درگیری ها است.تردبدی نیست که پس از شرایط ۱۵ماه پیش منطقه،نمود یک تصویر جدید از حکمرانی ها را به خود دیده است اما آیا روند تغییرات حداقل در ابعاد و اندازه های دیگر ادامه دار خواهد بود یا نه؟به نظر به تصمیمات خردمندانه و دانایی سیاستمداران در منطقه بستگی خواهد داشت.باید با واقع بینی به تحولات پیش رو نگریست.قبلاً اشاره شد که جنگ ناشی از بی تدبیری در حفظ صلح است و جز ویرانی به بار نخواهد آورد و مهم تر از جنگ،علت شروع آن خواهد بود که ملت ها چه در عصر حاضر و چه در آینده به راحتی از آن عبور نخواهند کرد.ذهن پرسش گر ملت ها دربارۀ علت جنگ و حقایق پشت آن خواهند پرسید،ملت ها می توانند در هم دردی با تمام طرف های جنگ نسبت به ادامۀ آن ابراز نفرت کنند به ویژه آن که آسیب ها متوجه افراد بی گناه که معمولاً یا از روی ترس یا بی تفاوتی نه راه پیش دارند نه راه پس،آن چه که در سوریه در حال وقوع است می شد غیر از این نشان دهد.آقای بشار اسد می توانست از طریق مذاکره با طرف های مخالف حکومت شرایطی را برای مملکت خود ترسیم کند که بود و نبود خود را یک شکل دیگری می بخشید.وی توان پنج شش میلیون آواره را نادید گرفت.شرایط آقای احمد الشرع که هم اینک در رأس حکمرانی موقت سوریه قرار گرفته در هاله ای از بود و نبودها است.گروه او که کمتر از ۷۰٪ اراضی سوریه را در اختیار دارد در فهرست تروریسم آمریکا و اتحادیه اروپا قرار گرفته است.او خواستار حذف گروهش از فهرست تروریست ها و لغو تحریم های بین المللی علیه سوریه شده است که احتمالاً پس از مذاکراتی با معاون دبیر کل ملل متحد که در مسیر حلب است و نیز گفت و گو با مقامات کاخ سفید،چنین چشم اندازی ممکن به نظر می رسد،اما این که آیا سوریه را در ناآرامی غوطه ور خواهد کرد یا نه؟به نظر احتمال چنین اتفاقی کم است زیرا همسایگان سوریه در جنوب و شمال این کشور از پیامد هر گونه بی ثباتی در آن آسیب خواهند دید از همین رو آرامش و ثبات در جامعه سوریه به صورتی مهار شدنی به نفع آن ها است تا هرج و مرج.به نظر می رسد ورود نیروهای نظامی همسایگان شمال و جنوب سوریه.به چند ۱۰ کیلومتری خاک سوریه به دلیل همین نگرانی های پسااسد صورت گرفته باشد.در ارتباط با تحولات سوریه ممکن است نمودهایی از روابط بین برخی از طرف های غیر هم سو بروز کند که به نظر می رسد،نباید دچار سوء برداشت شد و شرایط را از بد به بدتر سوق داد.تجربه نشان داده در هر صحنه ای از دگراندیشی ها معمولاً محاسبات سیاسی نقش تعیین کننده ای در ادامه دار شدن یا توقف یک رویداد،دارد.به عبارتی طرف های ذیربط در یک صحنۀ سیاسی می بایستی همواره برای هر گونه تغییر و تحول خود را سازگار کنند نه این که با بی برنامگی خود را در برابر دو گزینۀ چاه و چاله قرار دهد.بین دو‌ ملت ترکیه و ایران در طول تاریخ برافراشتگی سرزمین های خود جز مواردی از سوء تفاهم های حل شدنی،همواره روابط برادرانه و حسنه حاکم بوده و به نظر می رسد تحولات منطقه نمی تواند خدشه ای بر این هم زیستی مسالمت آمیز،وارد کند.