رسانه ها،”حلواحلوا نکنند”دهن ها شیرین نمی شود

متأسفانه از حوالی یک قرن پیش،خیلی کمتر تا به امروز منطقۀ ما با بی منطقی یک تعامل دوسویه رو به روست و آن چگونگی کنش ها و واکنش ها به رویدادهای بازتاب خورده در رسانه هاست.این بی منطقی های تأسف بار تا به امروز ادامه دار نشان داده است.بررسی های کلی در علوم انسانی و مطالعه زیرمجموعه های ژورنالیستی،ثابت می کند در برداشت از رسانه،واژه ها حرف اول و آخر را و نه محتوا می زند و این یک خطاست،خطایی که جامعه هدف را بی هدف و بدون چشم انداز جلوه خواهد داد.بعضی ممکن است در برداشت از رسانه معتقد باشند که واژه در عبارات،همان محتواست و بعضی ها حتیٰ به طیقه بندی واژه ها روی می آورند که به خیال یا باوری مبادا بازخورد آن سلب نشان دهد.درست است به کارگیری واژه ها در محل خود نشان از اِعراب گذاری صحیح جملات است اما همان گونه که در جهان توسعه یافته از رسانه به عنوان نرده های ترقی و نموّ جامعه خود بهره بردند ثایت شد در نهایت محتوای رسانه در بازتاب هاست که بازخورد خواهد داشت.قبلاً گفته شد تقطه ای که اینک جهان رو به جلو ایستاده است،یک آیینۀ عبرت است،از همین رو می بایست و شایسته است در جهان توسعه نیافته یا در حال گذار از توسعه یافتگی نیز پایه دارتر،سمت و سوهای خود را حتیٰ بر اساس باور و معتقدات خود مشخص کنند.بنابر این، رسانه ترسگاه و آیینه دق مرگ برداشت گران به خطا رفته،نیست.حتیٰ اگر کُنش گر نشان دهد،واکنش ها می بایستی با چیدمان محلی از اِعراب واژه ها همراه شود.علوم رسانه در دنیای روز امروزی ها،بن مایه تر از آن چه را که نشان می دهیم هست.متأسفاته به صورت کلی و عام،نمودار دانایی رسانه مملکت نسبت به سطح فکر متن جامعه در ردۀ دون تری قراردارد و این مدت هاست به یک معضل درآمده است.در دنیای توسعه یافته،رسانه یک یا دو یا چند قدم از ذهنیت متن جامعه جلوتر نشان می دهد،این آمار ثابت شده است و قابل اثبات تر.از همین رو جامعه رسانه ای منطقه به ویژه چند کشور از آن ها،لازم است ابتدا سطح علمی رسانه های خود را پُر محتواتر سازند تا تازه به کنار قدم های متن جامعه خود برسند،مخصوصاً استان های جامانده از توسعه.رسانه ها به وظایف خود عمل کنند زیرا خلاصه به استحضار می رساند با حلواحلوا گفتن،دهان ها شیرین نمی شود.سلیس تر این که رسانه ها ابتدا یک سوزن به خودمان بزنیم سپس یک جوالدوز به مردم و این یعنی خیلی راحت و شفاف ریتم سطح کارایی و برداشت های علمی و فکری خود را از سطح آن چه که مدعی آن هستیم،کمی بیشتر و بالاتر ببریم.