دکترعلی افشاریان،چه زود به غروب رسید…

این چند سطر را با کمال احترام و صرف نظر از هر ایستگاهی که برخی کارشناسان از جمله مدیران یا اساتید یا دانشجویان شریف توقف یا متوقف شده اند.نوشته ام.متأسفانه شمع روشنابخش یکی از اساتید چند روز پیش آهسته آهسته و نم نم خاموش و عمر دکتر”علی افشاریان”چه زود به  غروب رسید.او یکی از پربارترین عناصر دانش افزای استان از جامعه علمی آن به شمار می آمد که غم انگیزانه برای همیشه دست نیافتنی شد.این شخصیت محترم بسیار مؤدب و فروتن،هر گاه همدیگر را می دیدیم ابتدا به مزاح و شوخ طبعی،چاشنی صحبت های خود می کردیم و وقتی می گفتم(الان  دکتراتو گرفتی معاون هم هستی دیگه با ترس و لرز همکلام بشیم،اصلاً همین که اجازه میدی هم صحبت بشیم کلی نعمته)یک لبخند ملیح می زد و قهقهه کنان می گفت(هم شروع کردی و…)محض احترام عرض می کنم که علی افشاریان،مصداق(درخت پر بار اما سر به زیر…)بود.او دکترای علوم و مهندسی آب،سازه های آبی و مهندسی معماری(ارشد)داشت و به نظر یکی از نخبه های علمی در تخصص خود بود.ورودش به این سطح علمی در حالی است که ناملایمات،نامهری ها و موانع که گویا طبیعی نیز نشان می دهند،پیش روی او جلوگر بود.کمتر کسی را دیدم که تا این اندازه علاقمند به ریاضی و حل مسائل آن باشد.تا پای صحبت از یک فرمول پیش می آمد با لذت به حل مسئله می پرداخت.پیش از موعد و خودانگیخته بازنشسته شد.دربارۀ علت و چگونگی آن فعلاً نیازی به طرح موضوع نیست اما چند نوبت که به دفتر کارش برای روال اداری مراجعه کردم از شرایط سیستم اداری مثل بسیاری از کارگزاران هم آلان خود احساس خوبی نداشت و غمگین بود.سعی کردم به عنوان یک روزنامه نگار از طریق دکتر جلال میرزایی که محبت می کند به عنوان یک فعال سیاسی و یک کارگزار جایگاه او را باکیفیت کند و از این شخصیت خوب علمی بیشتر استفاده شود که ناگهان کمی بعد کلاً ورق برگشت.دکتر افشاریان را مدتی بعد دیدم که با اداره خداحافظی و گفت خود را بازنشسته کردم و راحت و…اما چنین شخصیت هایی پر بار و پر انگیزه در همه جای دنیا اگر به مسؤولیت گماشته شده باشند،جامعۀ هدف راحت تر،قانع می شوند و آسان تر از مشکلات خواهند گذشت زیرا که به این باور می رسند فلانی قطعاً با این سطح علمی و صداقت در کار،هر آن چه را که توانسته انجام داده است.در صورت عدم تحقق برنامه یا طرح به دو دلیل جامعه هدف قانع می شود.یکی صداقت فرد و دوم علم او.علم مسؤول یعنی به کارگیری سطح توانایی هوش و ذکاوت فردی جهت حل مشکلات جامعه هدف و صداقت نیز همچنین.کسانی که گوشه ای نشسته اند و برای مدیریت ها با آری یا نه تصمیم می گیرند ابتدا  نزد افکار عمومی بازخواست خواهند شد و سپس پاسخگوی کارایی خود می شوند.متأسفانه در چندسال اخیر با اساتید و دانشجویان که به طرح برخی ناهنجاری ها پرداخته اند تعامل قابل درکی نشده است.یک منبع انسانی یک ثروت ملی است و برای بال و پر دار شدن چنین شخصیت هایی علمی از جیب ملت هزینه شده است چون زمینۀ رشد هر یک از افراد مستعد وجود داشته غیر از این هر چه هست تصنع است،استاد دانشگاه معنی و محتوای خود را دارد.نمی توان علم و محتوا را بخشید،بنا بر این آقایان تصمیم گیرنده درک کنند که جایگزین شدن امثال دکتر علی افشاریان از نطر علمی نیازمند ۱۲سال تحصیلات آکادمی با زمینه فردی و هزینۀ ملی است.چنین خلأی را چگونه جبران خواهید کرد؟چند روز پیش یکی از وزرای دکتر مسعود پزشکیان با چه حِدَتی از گزینش ورودی ها می گفت.به وزارت آموزش و پرورش می گفت.گزینش شما باید علم باشد چون انسان های دانا هم مؤدب هستند هم دانش افزا،هم جرأت در تصمیم و…خداوند بر خوبی های این انسان پر بار و شریف بیفزاید و بدی های ما را هم ببخشاید.