خودسری ها….

چیزی حول و حوش این روزها بود که زنگ پایان عمر یک حاکمیت دیکتاتوری در بغداد به صدا در آمد.سر فرمانده این زنگولکی دیر هنگام،آقای”جرج دبلیو بوش”بود.هر کشوری هم در هم پیمانی با ایالات متحده به قدر ظرفیت خود در چنین بُرشی دگراندیشانه از سرگذشت منطقه مشارکت کرد.نخستین گروه از نظامیان خارجی که وارد خاک عراق شدند نیروهای کشور آذربایجان بود.آنان با هدف حفظ امنیت سد”الحدیثه”در استان الانبار از طریق خاک اردن به عراق منتقل شدند.این اقدام،عصا به دست و بی سر و صدا و در سایه انجام گرفت و در نهایت در هفتم اردیبهشت همان سال میلادی،پروندۀ حکومت صدام حسین عملاً به بایگانی رفت و به قول دکتر”محمد الدوری”نمایندۀ وقت عراق در سازمان ملل …اینک به Game is overیا پایان یک بازی رسیدیم.اما در این حاشیه و متن منطقه با هدف اطلاع از چگونگی تعامل با مظنونان،متهمان و مجرمین،البته بنا به تعریف و قوانین حاکمیت دوران صدام حسین،با یکی از افراد پیشمرگۀ عضو در حزب دموکرات کردستان عراق که به نظر و می بایست همیشه با ایران ارتباط خوب و سازنده و مناسبی داشته باشد مصاحبه ای داشتم.در لا به لای پرسش های نگارنده از نحوۀ بازجوئی و برخورد استخبارات حین دستگیری سؤال کردم که وی با لبخند و گویا که با یک تراژدی همراه شده است گفت:یک بار که در بغداد دستگیر شدم مرا به سلولی منتقل کردند که در آن یک نفر دیگر در بند بود و…هم سلولی گفت:اگر شب هنگام چند بطری از انواع مشروب ٱوردند و تعارف کردند؛بر ندارید.گفتم چرا؟گفت با همان بطری آزارت خواهند داد و…پیشمرگ گفت که همین اتفاق افتاد و من رد کردم اما در نهایت با انواع شکنجه های روحی و جسمی دیگر مواجه شدم.باسقوط دولت صدام و به دست آمدن اسناد به ویژه از شعبۀ پنجم استخبارات؛چکونگی استفاده از شیوۀ آزار زنان و مردان در بازداشت در ۳ طبقه بندی حقوقی،بنا به تعریف آن برهه کم کم درز و …اما دگرگون شدن دوران آن طراز از حکمرانی و تسلط ارتش آمریکا بر اوضاع گروه هایی از مجموعه های امنیتی-نظامی و…به رهبری برخی مسؤولان همانند”عزت الدوری”دست به عملیاتی تحت عنوان المقاومه زدند که در تهایت بسیاری از آنان کشته یا دستگیر و به زندان های آشکار و پنهان تحت امر آمریکا منتقل شدند.حین بازجوئی از این عناصر از ابزار آزار جنسی هم استفاده شد.جالب است بدانیم رسانه هائی در آمریکا با اعلام اخبار آن،این گونه رفتارها را مغایر حقوق بازداشت شدگان دانسته و هر چند ظاهری بعضی از بازجویان متخلف تحت پیگرد قرار گرفتند.این یعنی هم از سمت عناصر وابسته به حکومت قبل در عراق در این ارتباط جنجال به پاشد و هم از سمت رسانه های اصیل و بشر دوست منطقه و آمریکا و عموم غرب.سلیس تر این که این گونه رفتارها با اسیر در بند یا زندانی یا متهم یا مظنون تحت هر شرایطی ممنوع و خودسرهای مرتکبۀ این چنینی،طبق همۀ قوانین قابل پیگرد هستند.بازجولی ها با شکل غیر انسانی چه از سمت آمریکا باشد یا حزب بعث و استخبارات یا هر نقطه ای دیگر از حهان این جا یا آن جا با هر انگیزه از جمله عقده گشائی یا بنا به ذهنیت عناصری با تخلف عقلی و غیرنرمال به شدت محکوم و جایگاه چنین افرادی خودسر در حقیقت به جای جامعه؛در قفس محاکمه یا اتاقک تیمارستان هاست.این گونه برخوردها تحقیر فرد در بند نیست،بلکه تعقیب خودسری هاست و چنین اقدامی در هر جا و در هر حاکمیتی با هر عنوان و وجه تسمیه ای نه در ادیان پذیرفته است و نه در حکمرانان لائیک.