حل و فصل باورها با عربستان

مطالعات به عمل آمده از چگونگی روابط دو کشور بزرگ ایران و عربستان از یک قرن پیش به این سمت نشان می دهد که دو کشور مشترکات باورمندانۀ فراوانی دارند.برای مثال در ۳ ماده از اصول دین یعنی توحید،نبوت و معاد،کاملاً به موازات هم بلکه همسونگرند.البته این ۳ اصل وجه اشتراک پیروان همۀ ادیان است،اما برخی ها به تعالیم و آموزه های منضم در monotheism and prophecy and resurrection که پایه و بنیاد هستی هستند از جمله درکلیسا و در نهایت در واتیکان با Religious Fanaticism-تعصب دینی-عمل می کنند.رفتار دینی یا مذهبی این گروه ها در شرایط فعلی و حتیٰ در دوران پیش تر از این نشان داده است که برآیند و تضمیمات عملی آنان،جز آسیب و سرخوردگی به بار نداشته است.اما اکثریت جامعۀ یکتاپرست monotheis از جوامع دیروزی،امروری و فردای بشر بر اساس باورهای مُصرح در پروژۀ هستی بخش انسان ها یعنی prolhecy با درک صحیح از علل پیدایش یا ناپیدایش خود یعنی ظهور و سقوط انسان در مفهوم بود و نبود او اینک قدم به قدم به سمت حقیقت پیش رو هستند.در این مفهوم که کلیسا به معنی حرکت آهسته سپس آهسته step by step شناخته است طعم دین را در ۳ اصل پذیرفته اند و در تحقق منش و مرام این پروژۀ پاک خلقت،هر یک بر مبنای آموزه های منضمه یعنی امامت imamte است که در نهایت معنی successorship to prophet…خود را خواهد یافت،سیر تکامل یافتگی داده های الهی را بر اساسی معنادار و بنیادی تر و نه بر پایۀ برداشت هائی محض و ناتکاپویانه از نسل قبل،باز خواهند آموخت.متأسفانه عواملی درونی و بعضاً از بیرون این محدوده های الهی که اساس آن چگونه زیستن بشر است و بس،هم اینک و از دیربازها با آشوب در خِرد انسان رخنه و در نهایت تصمیم بدون شبهه و گمانۀ او را بحران زا ساخته اند و هر گاه به آنالیز دقیق تری در علل پیدایش چنین برداشت هائی از سمت و سوی چنین انسان هائی پرداخته شده است به این نتیجه خواهیم رسید که نگاه آنان به دین و متحوای آن،یک سویه نگری بسیار پر مخاطره ای است.از همین رو امکان بر طرف شدن هر گونه گمانه یا شبهه در محتوا یا قشری نگری های منضم در تعابیر یا سر فصل ادیان هم اینک فراهم است و این یعنی دیری است،دیر افتاده است حل گره ها و پیچیدگی های سطحی در تفسیر برخی معانی دین.به همین خاطر لازم است بین مرکز دینی یا مذهبی دو کشور بررگ ایران و عربستان با حضور یا مشارکت مرکز آموزه های دینی مصر،کمیته ای مشترک تشکیل داده شود تا علمای هر یک پس از رهیافت ها،گره ها را بر طرف و اعداد مشترک خود را بیشتر سازند.پرونده ای را که نزدیک به یک فرن پر از ابهام،شک،شبهه و گماته است برای حال و قرن پیش رو و آینده مختومه شود تا در نهایت ملت ها هم هر یک به هم باوری هم برسند.یک عزم جدی لازم است.