تغییر در روابط بین المللی؛ ویتکاف تحسین برانگیز است

با پیروزی جریان لیبرالیسم  liberalism در انتخابات کانادا، نخست وزیر این کشور که فراکسیون او با ۴۳/۵٪ در مقابل گروه محافظه کار Conservative group، بیشترین کرسی پارلمان را کسب کرد، از پایان روابط کهن میان دو‌ طرف خبر داد.مارک کارنی از هم پیمانان جایگزین Alternative allies گفته ها و اظهارات آقای دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده دال بر الحاق کانادا به خاک آمریکا The annexation of Canadian territory to the United States را  یک خیانت خواند که فراموش ناشدنی است. او این اظهارات را شوک آور دانسته اما بر عبور از این مرحله در این وهله یادآوری کرد.از طرفی حکمران گریلند Greenland در قطب شمال نیز به اظهارات دونالد ترامپ که در آن از تصمیم کاخ سفید برای خرید این اقلیم سردسیر اما سرشار از منابع اقتصاد محور ساز Rich in economy-oriented resources واکنش نشان داده و گفته که گرینلند فروشی نیست. او اظهارات آقای دونالد ترامپ را یک بی احترامی توصیف کرد و…از جهتی دیگر فرانسه نیز به سیاست های نو نمود کاخ سفید به ویژه در ارتباط با غرب هر از گاه و بعضاً بی گاه به سیاست کنش و واکنش Action and reaction روی آورده که نشانگر شکاف در روابط واشنگتن – پاریس است. پاریس در ماه های اخیر علناً نشان داده بی چک و چانه سیاست کاخ سفید را به چالش خواهد کشید و…، اما هم اینک میان تهران و واشنگتن به جهت دستیابی به یک‌ توافق، مذاکراتی در حال انجام است که بعضی دولت ها تهدید به فعال سازی مکانیسم ماشه کرده Snapback Mechanism که به نظر می رسد در چنان صورتی که متأسفانه باز هم اکثریتی متحمل آسیب ناشی از آن خواهند شد از همین‌ رو، پس از تحصیل یک  توافق آیا امکان اِعمال (وتو) توسط دولت آمریکا یا روسیه، قابل بررسی  است یا نه؟ مسؤولیت حقوقدانان با شرف است که به آنالیز چنین محتوائی، بپردازند زیرا اولویت سیاست ها و اندیشه ها تحت هر شرایطی، دور ساختن عناصر آسیب زا از کلیت جامعۀ این مملکت است و…، اینک روند دگراندیشی سیاسی در سطح جهان را نتیجۀ سالیانی بی توجهی به مطالبات آشکار و نهان ملت ها می دانیم که در انتخابات اخیر در آمریکا، آلمان، ایتالیا و پایاپائی آن در کانادا می دانند. طبیعی است که مملات زندگی و مهملات آن در هر سطح یا صحنه ای از سیاست یا اقتصاد و در نهایت کلیت جامعه در مفهوم روابط کلی همواره دستخوش دگراندیشی باشد. سیاست و دیپلماسی با عضویت ۱۹۳ کشور نامدار و بی نام، بزرگ و کوچک و…یعنی مالامالی از چابکی و چیرگی در قدرت تفکر، غیر از این در کورس جا خواهید ماند و همین مکان یابی غلط می تواند سرنوشت یک سرزمین را گاهی به ورطۀ تردگی بکشد، پس با درک درست از چنین دورنمائی است که حکمرانان با چینش arrangement درست، حال مردم خود را همواره بهبود می بخشند.این یک وظیفه و یک مسؤولیت بسیار راهبردی  است. اصولاً رابطۀ ملت و حاکمیت چیزی غیر از این نمی تواند باشد، از همین‌ رو حکمرانان در درجۀ اول اصولاً و باید پاسخگوی مطالبات ملت خود باشند، اگر از روابط سیاسی روز دنیا کمی فاصله گرفته باشند If we distance ourselves from political relations. دو ملت بسیار ثروتمند ایران و عربستان که کمی جلوتر با امارات بر سر چک‌ و چانه های اقتصادی، رقابت سختی پردیس خواهد گرفت می توانسته اند به مثابه دو ابر قدرت مالی در سطح جهان خیلی بالاتر از سطح موجود منطقه، ملت های خود را به رفاه و آسایش بیشتر که حق طبیعی و قانونی آنان است ارتقاء بخشند، متأسفانه برخی اندیشه های دورتر از زمانه عامل بازدارنده ای دراین مسیر بوده اند که انتظار می رود اندیشکده های این دو‌ ملت که بالقوه بسیار ثری اند، اجازه تکرار یا نمود چنین شکافی ندهند. خوشبختانه اینک و از طرفی با توجه به مذاکرات Negotiations تهران و واشنگتن و بر اساس شرایط پیش رو به نظر می رسد دستیابی به یک توافق کاملاً در دسترس است و هیچ مانعی فنی و غیر فنی نتوانسته از برگزاری ۵ دور از مذاکرات بین دو طرف جلوگیری یا به مثابه یک مانع یا یک گره کور، نمود پیدا کرده باشد. برداشت کلی از دور قبلی مذاکرات را می توان با ادامه گفت و گوهای سازنده و بدون حاشیه توافق دو طرف حاصل و زمینه مچ شدن شهروندان دو کشور به ویژه در بخش خصوصی مخصوصاً بازرگانان صنایع مختلف از سوی دو‌ طرف فراهم آید. برخی تحلیلگران محترم خورده گرفته اند که چرا آقای دونالد ترامپ به جای وزیر خارجه آمریکا، نمایندۀ خود را به مذاکرات اعزام یا گسیل کرده است. فراتر از این تصمیم را مغایر عرف یا پروتکل های متداول در سطح روابط بین المللی شناخته اند، پاسخ به این آقایان این است که رئیس جمهور آمریکا یا هر رئیس جمهوری که با رأی قاطع اکثریت ملت خود انتخاب می شود طبق قانون اساسی یا همان منشور ملی از اختیاراتی برخوردار است که می تواند به استناد آن شخصیتی در تراز یک نماینده که موضع او به مثابه سیاست اصولی رئیس جمهور باشد، برگزیند، دوم این که صرف نظر از کلیت و علت آن، اینک پرونده مذکور یک حالت خاص به خود گرفته  است، به نظر می رسد شخصیت محترم آقای استیو ویتکاف عامل بسیار مهمی در پیشبرد سازنده مذاکرات اثرگذار بوده و به همین خاطر رفتار و ادبیات این شخصیت در جامعه حکمرانی ایالات متحده آمریکا تحسین برانگیز است.