تشکیل کنسرسیوم، سازنده و قابل تعمیم در منطقه است

متأسفانه برخی افراد یا حتی دولت ها از طرف های گفت و گو که همواره با ارائه طرح یا مشورت غلط یا با طرز بیان بی جا، عامل افزایش تنش tension و در نتیجه هزینه افزای increasing cost همه جانبه بوده اند، همچنان بدون اطلاع از روابط بین الملل، گاه و بی گاه همان ادبیات یا فلسفه سیاسی Literature of political philosophy را ادامه می دهند. قطعاً همۀ ما می دانیم که سیاست در مفهوم حقوق بین الملل چیزی بیش از کنش یا واکنش بر اساس یک قاعده نیست Politics is nothing more than action or reaction، در این معادله زیبا، تحت هر شرایطی فلسفه ای برگرفته از خشونت و ادبیات منضم در آن یعنی خشونت به هیچ عنوان مطرح نیست. آیا سرزمین شما مورد تعرض قرارگرفته است؟ آیا طرف مقابل برای از بین بردن قلمرو شما، سیاستی برنامه ریزی کرده است؟ و… پاسخ به این پرسمان مستند بر سیاست روز دنیا، (خیر) خواهد بود. پس گزینۀ خشونت افزا عملاً از هر گونه تصمیم گیری کنار گذاشته می شود Violence is excluded from every decision. تنها راه برای همۀ طرف ها، مشابه آن چه که در این منطقه که متأسفانه در نتیجۀ تصمیم عده ای کم عقل در نقطه ای از غرب آسیا تحصیل شده، گفت و گو و دستیابی به یک توافق است. در هیچ یک از قواعد بین المللی هیچ منطقی نمی پذیرد که کلیت یک ساختار بزرگ را قربانی یک جزء کرد. خیلی وقت ها پیش به عنوان یک توصیه که قطعاً در همسویی با اکثریت مردم محترم ایران بوده به یکی از رؤسای جمهور که در دور اول بر اساس شرایط موجود با رأی بسیار بالائی به قدرت رسید به جهت حل و فصل چنین پرونده ای مکاتبه و او نیز ضمن تشکر به وزارت خارجه جهت بررسی، ارجاع داد، در آن توصیه همین که الأن در متن پیشنهاد دولت آقای دونالد ترامپ مطرح شده به ویژه تشکیل یک کنسرسیوم Consortium که می توان بعدها  به سایر کشورهای همسود یا همسو در منطقه و جهان تعمیم داد، ارائه شد. به نظر پیشنهاد مطرح قابل قبول و به صرفه تر است. این پیشنهاد می تواند تقویت روابط بین کشورهای منطقه Countries in the region را روزافزون تر کند. اعتماد به هم بیشتر و قابلیت های یکدیگر را در معرض سنجه های محکم تر، قرار دهد. پیشتر اشاره شد که ایران سرزمین داده هاست، طمع گروهی از داخل و نگاه خارجی به آن به همین دلیل است. با تکیه بر این حقیقت می توان نگاه خارجی را به جهت تحصیل یک برنامه به جهت توسعه و پیشرفت مملکت از هر تهدید یک فرصت ساخت Make opportunities out of threats. در حقیقت گاهی و چند قدم جلوتر از گاهی نگرانی ها بیشتر از طمع و عبث ورزی داخلی است تا نگاه بیرونی. به صورت کلی با توجه به دامنه و قدرت رسانه The scope and power of the media و همچنین حس رقابت به ویژه در میان کشورهای توسعه یافته و پیشرفته، امکان تعرض به ثروت های ملل از سمت بیرون خیلی کمتر از طمع و عبث ورزی Endogenous greed and vanity های درون زا است. اما اینک به جهت اهمیت تغییر و اصلاح Change or modification یا در نهایت تحول در رفتار یا سیاست ها می توان به کلیت تصمیمات آقای دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا نگاه کرد. او با وجودی که در این دوره از انتخابات کشورش با رأی بسیار بالائی به قدرت رسید اما همین که به کاخ سفید ورود پیدا کرد، سیاست خود را نسبت به دوره قبل اصلاح و بنا به گفتۀ خود او، در نگاه هائی دچار دگراندیشی شده است و این یعنی چهل و هفتمین رأیس جمهور آمریکا ضرورت تغییر را به موازات تحولات روز دنیا In line with current developments in the world درک کرده است. صرف نظر از هر پروپوزال کلی تر، او می گوید که به دنبال صلح است و هر بار با ادبیاتی اما با همان نتیجه از اهمیت دستیابی به یک توافق می گوید، از همین رو و بر اساس همین قاعده به نظر می رسد که تهران و واشنگتن پیش از برهه، اینک به یک توافق نزدیک تر هستند Tehran, Washington closer to an agreement than ever.