امنیت تُرد جهان؛رؤیا پردازی ها(بخش آخر)

در دو یادداشت پیشین،چگونگی بُرش هائی از حقیقت جهان نو New World که به نظر بر مبنای یک واقعیت نانوشته،میان کهنه قدرت های کرۀ زمین که با دانش خودانگیخته و عمل و با جذب نخبگان خودرانده از سراسر حهان به این عنوان رنانه و طنین دار رسیده اند،بیان شد.در دو بُرش قبل به زبان خیلی ساده و شفاف و بدون تلاءلؤ که معمولاً نظریه پردازان جهان (World theorists) به جهت رهیافت از بن بست Idology حود بر آن تکیه می کنند،تئوری افول کهنه قدرت ها را رد و نو یا ظهور قدرت هائی در دو معنی به اختصار اشاره ای شد و با وجودی که رؤیا پردازی در روند شکل گیری زندگی ما انسان ها به صورتی نزدیک به نرمال معمولاً قابل درک است و در مرور داده های روان شناسان (psychologits) و فلاسفه (philoosphers) از تخیلات یا رؤیاهای بشر در رهیافت های نیک و اندیشه های نو به مثابه یک دانش خود انگیخته و نیروی محرکه ای پیش برنده توصیف کرده اند.اما این برداشت یا داده های علمی متخصصان روح و روان انسان ها در شکل گیری قالب رفتارهای بشر را می توان جست و پذیرفت اما چنین مأخذ یا مرجعی را نمی توان در ارتباط با کلیت یک ایدئولوژی که هم اینک جهان در تعبیر Realism یا socialism یا حتی مکتب ایده آلیسم (Idealism) و برنامه های تحت عنوان جنسیت (gender) و…شناخته است،واژه ها موضوعیت پیدا می کنند تا رؤیا.از همین رو افول یک کهته قدرت بر مبنای مفاهیم ایدئولوژیست ها در مقابل ظهور یک نوقدرت،ناممکن تعبیر یا تلقی می شود.به عقیدۀ نگارنده زمان یک ظهور در عصری که هر لحظه اش روزآمدی است،یک مغلطه یا یک سوء تفاهم سیاسی با زیرمجموعه های علمی،اجتماعی،فرهنگی و اقتصادی و حتی نظامی آن است.ما نمی بایستی مهندسی معکوس را هر چند با بهسازی و فرآوری ها هم همراه شده باشد یک ظهور یا یک نوظهور تلقی کنیم،بلکه چنین نمودهائی را که در عصر حاضر با آن رو به رو شده ایم یک نپاز کاری ناشی از مهندسی معکوس در برتری (Excellence) هاست.به عبارتی سلیس تر،نگارنده نمی تواند بپذیرد چین که در برهه ای از سرگذشت انسان یک ابر قدرت بوده است هم اینک به مثابه یک کنش نو ظهور تلقی کرد و در مقابل،فلان کشور که در تابلوی فناوری ها در طبقۀ کهنه قدرت هاست و همزمان مسیر تکامل یافتگی نوظهور خود را در لایه های گوناگون طی می کند در زمرۀ افول طبقه بندی کنیم .این همان پردازش به رویاهاست که برآیند آن برای جامعه ای با این گونه اندیشه ها بسیار پر مخاطره و هزینه بر است.در پایان این سلسله یادداشت ها،نگارنده بر مبنای حقایق صحنۀ سیاست ها در جهان به طرح موضوع پرداخته است و در آن مهمترین انگیزه را می توان در مصالح ۸۵ میلیون هموطن شریف و عزیر داخل و خارج از کشور جست.به هر حال امیدواریم جایگاه این مملکت تحت هر عنوان با مسمائی اثر گذار،سازنده و مرکز محور باشد.سلیس تر هر جا غیر از بوفه.