اعتبارات هوش مصنوعی باید شفاف و ردیف ها هم مشخص باشد

برخی از حکمرانی ها در سطح جهان به ویژه این منطقۀ حاصل خیز در طول سالیانی تابع (ی) از یک سیاست هستند،بعضی ها از این شکل از حاکمیت خود با عنوان ثبات در اداره کشور و برخی دیگر چنین حکمرانی را یک راهبرد و در نهایت تعدادی از آن ها بی خیال تغییر و تحول هستند.اصولاً با این دگرگونی transformation بسیار حائز اهمیت سازگار نیستند،یعنی بلد نیستند به سمت اصلاح،تغییر یا تحول خودانگیخته بروند.به باور آن ها چرا به خود زحمت داده باشند و وارد فاز (ی) از شکل یک حاکمیت شوند که سر و ته آن نامعلوم است.این طرز تفکر همان بلائی است که معمولاً بر سر حکومت ها فرود آمده و…در چنان حکمرانی معمولاً آن ها از وضع بد موجود آگاه هستند با این حال بر روند آن اصرار می کنند،چرا؟یا از روی تنبلی است یا از بیم پاسخگوئی یا…و اما اینک از هوش مصنوعی و ضرورت بهره مندی از آن به منظور بهره وری بیشتر ساختار حکمرانی می گویند،،،از آن جا در دو تجربه پژوهشکده ها  و بنیاد ملی نخبگان برآیندها به هیچ وجه با شرح وظایف به ویژه در کاربردی شدن نتایج تحقیقات و پروپوزال proposal نخبگان بر اساس نسبیت منطق،سازنده نشان نداده و هزینه ها رها شده،به یک‌ ولخرجی شباهت داشته تا یک برون رفت علمی.در این جا ردیف به ردیف اعتبارات باید مشخص شود.این حکمرانی یا هر مشابه دیگری،باید دخل و خرج ها در چنین صفحاتی از برنامه توسعه ملی را بسیار شفاف کرد.پژوهشگر،یک تحقیق انجام می دهد و هزینه ای برای آن مشخص می کنند اما آیا همه یا حداکثر پروسه طبق پیوست شرح وظایف انجام گرفته است؟پاسخ قاطعانه منفی است.همین طور بنیاد ملی نخبگان می بایستی آمار افراد تحت پوشش را ارائه کند.ممکن است برخی ذینفع از نگارنده ناراحت باشند که چرا به این گونه لایه های حکمرانی ورود داریم؟پاسخ به آن خیلی راحت،مشخص است.اینان هستۀ مثلاً عقلانیت،شفافیت و وطن خواهی هستند،از همین رو هر گونه سیاستی در راستای دامنه دارتر شدن هوش مصنوعی و ورود به بخش های مختلف جامعه مدنی civil society و حاکمیتی بی قید و شرط می بایستی از نظر تخصیص اعتبارات و چگونگی هزینه کردها مشخص شود.امثال نگارنده منتظر یک دگراندیشی با هدف ایجاد شهر آرمانی معطل نمی مانند تا در فرصت به دست آمده سوء استفاده کنندگان(هلل الیوسه الیوسه)بخوانند و بنام هوش افزائی جامعه روی به عبث ورزی یا زراندوزی آورده باشند.نکتۀ آخر،عرض می کنم،مملکت آن قدر ثروتمند است که می بایستی بهشت مهاجران Paradise of immigrants حتی از کشورهای پیشرفته باشد اما متأسفانه به تجربه عینیت یافته که تصمیم گیران نه مدیر هستند و نه مدبر…بی درنگ پیش از شروع هر تصمیم یا اقدامی مطالعه و پژوهش است.در این حقیقت نباید شک یا تردید به دل راه داد،اما هر آن چه که در این میان صورت می گیرد باید امکان پذیری پژوهش به عنوان پیش شرط پروژه را مورد توجه قرار داد زیرا این گونه محتواها بعضاً پر هزیته است و متأسفانه در بسیاری صورت حساب ها چگونگی ها،نامشخص هستند.برخی دیگر میان رسانه و هوش مصنوعی ارتباط برقرار می کنند که به باورنگارنده و ضمن تأکید چند بر تخصص،مشکل فعلی مملکت در Media به هیچ وجه تکیه بر خلاقیت تکنولوژی نیست و ای کاش می بود،بلکه مشکل مملکت چگونگی تولید محتوا است که می بایستی تا بی نهایت (سرحد) اندیشه ها پیشروی کرد.متأسفانه همواره متن به حاشیه کشیده شده و به جای پردازش به یک حقیقت ناخواسته بلکه در بسیاری جاها خواسته با ایجاد لفافه ای،فعل را ترک و در نتیجه وصلۀ ناجور،روز به روز،نهادینه تر و پر عادت تر رخ که در نهایت آسیب ها بیشتر و هزینه ها،پر ریسک تر خواهد ماند.اما به دنبال تنش با دوحه شرایط منطقه بسیار اندک دگرگون شده که نمی بایستی نسبت به پیشامدهای پسا آن باز هم دچار توهم شد.قطعاً در این جا کاخ سفید نقش پر رنگ تری نشان خواهد داد و در پایان،هر چند همۀ ما در این جا،جآهایی،روزی در نیست خواهیم شد اما برای هر انسانی که به مظلومیت اینک نبودش،حس، می شود،می طپد،همیشه،قلبمان.