ارزش افزائی ها

متأسفانه از حوالی ۱۱ ماه قبل تا به امروز به دلیل یک اقدام،منطقه دستخوش رخدادهایی است که،نباید.پس از این رخداد بود که طرف مقابل رسماً موضع گیری taking a stand و اعلام جنگ کرد و عملاً همه چیز به هم ریخت و جنگ شروع و تا به این لحظه ادامه دار است.آن چه را که شاهد هستیم یک جنگ است،بنا بر این وعدۀ هر یک از طرف ها به واکنش ها یا کُنش ها Reactions Reactions کمی پرسش برانگیز است.با این حال تا به امروز و به یقین از این پس دامنۀ این جنگ افروزی ها در سطح آغازگران آن محدود شده است.به باور برخی ها اقداماتی که در چند هفتۀ اخیر روی داد با هماهنگی یا پس از ملاقات های اخیر رهبران آمریکا و اسرائیل صورت گرفته است که نگارنده این برداشت را کاملاً غیر منطقی  unreasonable و در نهایت یک نتیجه گیری اشتباه می دانم چرا که همان گونه که اشاره شد بعد از ۷ اکتبر،دو طرف علناً شرایط جنگی به خود گرفتند.هر یک همدیگر را به پس گیری حقوق خود متهم کردند و بعضاً می گفتند,,,از این پس سران فلان و فلان جنبش خود را مردگان متحرک the walking dead تصور کنند،،،البته باید دقت کرد و خوب هم توجه کرد که در ارتباط با شرایط دو هفته پیش در تهران،هیچ گروه یا شخص یا حاکمیتی مسؤولیت رسمی اقدام را برعهده نگرفته است بنا بر این بر خلاف برداشت برخی انگشت شمار از حقوقدانان Lawyers یا آنالیزهای سیاسی در این جا اصل ۵۱ منشور ملل متحد به هیچ وجه برای واکنش یا کُنش یکی از طرف ها  قابل استناد نیست بلکه بر عکس آن هم ممکن است اِعمال کنند.موضوع بعد که در حقوق بین الملل و نزد افکار عمومی Public opinion بسیار حائز اهمیت نشان می دهد،کُلیت این صحنه است که در نهایت سرنخ آن به علل ابتدائی و آغازین این صحنۀ جرم  crime scene بر خواهد گشت که به نظر بدون پیامد با سطح خطر بسیار بالا نخواهد بود.بسیاری از این به اصطلاح تحلیلگران،مخصوصاً در منطقه را خوب می شناسیم و با آنالیز تحریک آمیز آنان که پیشتر در چند نوبت خاورمیانه را در ورطۀ جنگ هایی بزرگ و کوچک انداخته است،آگاهیم و اگر لازم شد نام و مشخصه و علت شیطنت بازی های آنان را که بخشی به ماهیت the nature نژاد و بعضاً به…بر می گردد،اعلام خواهیم کرد.جنگ و پیش از آن دلایل وقوع جنگ cause of war،بدون مبنای حقوقی که همۀ کشورها پای تعهد برگۀ آن در سازمان ملل متحد United Nations را امضاء کرده اند،برآیندی جز تُردگی در ابعاد مختلف نخواهد داشت.این اشاره واقع بینانه چیزی بیش از  یک اشاره به دلایل جنگ نیست،هیچ ارتباطی با واهمه و از این دست تعابیر و خصلت های فردی ندارد.نمی‌بایستی بر اساس جوسازی welding یا کینه توزی ها تصمیم گرفت.هم اینک این مملکت نیازمند باز تعریف یا بازیابی در بخش های حساسی است.مثل ارزش پول ملی The value of the national currency که اقتصاددانان با شبیه سازی شرایط کشور با هم آلان خود در دوران پس از جنگ جهانی دوم  همچنان بر این باورند که در دو ماه امکان بازگشت اولیه ارز خارجی به بهای واقعی آن real price وجود دارد،به عبارتی سلیس تر و خیلی راحت عرض می کنم که امکان بازگشت دلار به ارزش اولیه و پایه ۲۰ هزارتومان و سپس کمتر از این بها وجود دارد.این گونه سیاست های محدودساز limiter مقطعی خواهد بود یعنی چیزی بیش از دو ماه به درازا نخواهد کشید.محاسبه زیان وارده بدون کوچکترین آسیب به اندوختگان خصوصی ارز خیلی سودمندتر از ادامه دار شدن وضع موجود است.به نظر دانایان اقتصادی،سیاست پولی اتفباضی contraction به خاطر کلیت مملکت و اکثریت ملت در شرایط پیش رو بسیار راهبردی است و منافع آن در نهایت چه در داخل و چه در خارج مملکت پا برجایی یک‌ سرزمین خواهد بود،چرا اجرایی نمی شود،به نظر با سطح یا نسبت درآمدزایی کشور Monetization مرتبط می دانند که قابل درک نیست،ضمن این که تجربه علمی  Scientific experience موضوع توسط کشورهایی به اجرا در آمده است که امروزه هر یک،یک اَبَرقدرت اقتصادی Economic superpower هستند.ایران از دیرباز از نیم قرن به قبل تا….به قوانین بین المللی احترام گذاشته است و قواعد آن را نیز درک کرده و خواهد کرد.از همین رو اولویت مملکت همراه شدن با قوانین و قواعد پای بنددار مثل پذیرش ضوابط مالی  مندرج در FATF و تحقق مجدد توافقی شبیه به برنامه جامع اقدام مشترک Joint Comprehensive Plan of Action (Agreement) است که در آن منافع مردم ایران را تضمین کرده باشد و…آن چه را که بتواند سطح اعتبار شهروندی و در نهایت منجر به ارزش افزایی ملی باشد.در ارتباط با مهاجرین کشورهای پیرامون می توان به جای میزبانی و ارائه خدمات در آن مملکت،حمایت هایی بر اساس یک‌ مدل مالی قابل تحمل در کشورخود به وضع آنان رسیدگی کرد و…در سال ۲۰۰۳ کمی قبل و کمی بعد بین تهران و واشنگتن یک همراهی بسیار زیبایی در برداشت یک شرایط بسیار بد در منطقه پیش آمد،چرا ادامه دار نشد؟چه اتفاقی افتاد که مخرج مشترک دو جانبه را که بخشی از معادلات بین المللی است به هم ریخت؟در تمام نقاط دنیا حتی بین طرف های لدود یک اصل همیشه حفظ می شود و آن اصل وجوه مشترک دو جانبه است.اما در دفاع از ایرانیان که مقیم یا سفرکرده به خارج از مملکت هستند در مواردی دیده شده که به خاطر یک نفر تا پای صدمه به روابط دو جانبه که در نهایت آسیب آن به کلیت کشور خواهد بود،پیش رفته اند،خیلی راحت امکانات در اختیار می گیرند و در جاهایی دیگر اِهمال و بی توجهی نشان داده اند تا جایی که هزینه تمبر مکاتبه با به اصطلاح سفیر از ایرانی آسیب دیده دریافت می کنند،اگر مملکت متعلق به همۀ ایرانیان است می بایستی به همه رسیدگی و از همۀ ایرانیان دفاع می شده است نه از یک تا چند نفر که تا پای به خطر افتادن امنیت ملی از آنان دفاع.حمایت و امکانات فراهم کنند.اینک با توجه به شرایط عصا به دست hand gang به طرح موضوع پرداخت شده  که در آخر آن هم عرض می کنم بعضی از صحنه ها که انسان می بیند واقعاً مایۀ تأسف و دلسردی است.امیدواریم تغییرات بنیادین را بتوان لمس کرد.