آیا تحولات عراق بر همسایگان اثرگذار است؟

پاسخ پرسش بسیار آسان و بی بن بست است،آری تحولات عراق بی تردید بر روند جوامع کشورهای همسایه اثرگذار است،آن جا که صدام حسین حاکم بود جلوه های این اثرگذاری ها به عینیت دیده شد و آن جا که روند سیاسی این کشور همراه با اندیشه های دموکراسی است نیز بر همسایگان اثرگذار نشان خواهد داد.اما روند دوم که هم اینک۲دهه است بر عراق حاکم شده متأسفاته بدون تمهید یا پش زمینه شکل گرفت که در نهایت تا این لحظه هیجان زا نشان داده است و یعنی بدون گذارهای بسیار ضروری در چنین تغییر و تحولی این کشور از اوج دیکتاتوری به اوج دمکراسی تغییر چهره داد،به عبارتی یک اکوسیستم سیاسی بر عراق حاکم شد که هیچ مرتبه ای در آن رعایت نشد،احزاب برون گرا بودند و اندیشه های داخل بیش از چند دهه تربیت یافته و نشأت گرفته در زمرۀ مکاتب غیر از ما هرگز به حساب می آمدند که نتیجه اش شکل گیری شرایطی شد که متأسفاته آسیب های فراوانی به بار آورد.البته در علت یابی پیدایش چنین شرایطی حاکمیت بغداد پس از سقوط صدام حسین را نیز کاملاً مقصر و ناکارآمد می دانند.این ناکارآمدی را می توان در از جمله طرح های جایگزین غیرقابل تحقق حتیٰ تا این لحظه جستجو کرد.اینک جریان هایی در عراق درگیرند که در مورد خواسته های هر یک،مردم این کشور۲سال و چندماه قبل تمام قد به خاطرش تظاهرات کردند و آن مبارزه با فساد و ناکارآمدی است.پرسشی که از این جریان های درگیر به عمل خواهد آمد این است؛۲سال قبل کمی بیشتر،مردم گرفتار عراق علیه فساد دست به اعتراضات گسترده ای زدند چرا به جای همراه شدن با خیزش گَران علیه فساد و چپاول و ناکارآمدی،جلوی این حرکت زیبا و خردمندانه و هدفمند این مردم را گرفتند؟همۀ ما می دانیم آن قیام علیه فساد و علیه ناکارآمدی بود پس چرا مانع از ادامۀ آن شدند؟و اصولاً کدام گروه ها در برابر آن حرکت عامه مردمی،مانع تراشی کردند بلکه کمی افزونتر؟از همین رو آن چه که اینک شاهد آن درعراق هستیم نتیجۀ بی تفاوتی ها،ناکارآمدی ها و فساد چشم گیر در این کشور غنی است که متأسفاته با وجود گذشت۲دهه از پایان عمر یک حاکمیت،هنوز تکلیف یک نیروگاه برق در آن روشن نیست.برای حل این گره پُر پیچ و خم در این کشور سیاه بخت،راهکارهایی کوتاه مدت،میان و بلند مدت وجود دارد و این یعنی هیچ گِره یا معضلی بدون گشایش یا حل وجود ندارد.‌عراق یک کشور بسیار غنی با جمعیتی اندک است از همین رو زمینۀ رشد و توسعه در ابعاد مختلف را می توان در آن یافت اما به شرط دوری جُستن همه از خودخواهی و فرصت طلبی که به نظر،این کشور بیش از این تاب تحمل چنین شرایطی را نداشته باشد.