بار سازندۀ نامه نگاری سران …

در طول چند دهۀ اخیر،بین تهران و واشنگتن به ویژه در سطح سران دو طرف،مکاتباتی که در حقیقت تبیین گر سیاست قابل استناد دولت ها Governments’ credible policies  است،رد و بدل شده است.با توجه به پیشینۀ چنین مراوداتی مستند به خط نگار Documented and written communications مقامات کشورها که در طول حوالی یک قرن اخیر که جهان تحولات نو نمودی از حقوق بین الملل International law به خود دیده،قطعاً پشت آن انگیزه هایی نهفته که بار سازنده loader و دیپلماسی اش بیشتر،نشان می دهد.مبنا بر اصل اقدام طرف ها است،به این معنی که ارائه طرح در قالب یک سند مکتوب در تعریف حقوق و روابط بین الملل یک برش مثبت تلقی می کنند بلکه در منضمات منشور ملل متحد Charter of the United Nations یک اقدام قابل اعتبار به جهت رفع سوء تفاهم یا تنش یا بحرانcrisis می دانند.به ویژه آن جا که یکی از طرف های این گونه مراودات دیپلماتیک مستند عضو دائم شورای امنیت Permanent member of the Security Council باشد.بر اساس صحنۀ حقوقی ماوقع و شرایط فی ما بین تهران و واشنگتن که در نتیجۀ تنش پر سالیان به خودی خود شکل گرفته Tennis Perennials Tehran and Washington،به نظر اینک فرصت رفع بسیاری از برداشت های سیاسی که گاهی در مواردی بسیار بی معناست،به وجود آمده است.در شرایط فعلی زمزمه هایی از امکان مبادلات بازرگانی و حتی تکنولوژی بین دو‌ ملت ایران و آمریکا به گوش می رسد.Trade and technology exchanges،پبشتر آقای باراک اوباما رئیس جمهور وقت آمریکا با آقای محمود احمدی نژاد مکاتبه و همین طور قبلنی ترها رهبران ایالات متحده با آقای سید محمد خاتمی و آقای هاشمی رفسنجانی نامه نگاری با روش هابی مختلف،میان خود رد و بدل و به عمل آورده اند که در نهایت به رفع یک تنش یا ایجاد یک تفاهم مخصوصاً در ارتباط با دو‌ بحران عراق و افغانستان منجر شد.گفته می شود در زمان حکمرانی آقای مهندس میرحسین موسوی governance نیز بین تهران و واشنگتن پیام هایی به جهت برطرف سازی یک بحران بده بستان شده است که بسیار به جا و قابل درک بوده…اینک آقای دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا به همان نحو که پیشتر با برخی سران کشورهای طرف تنش با واشنگتن مکاتبه و پیام‌نگاری کرده به تهران نامه ای ارسال و در آن به طرح محتوایی Content design پرداخته است،این که یکی از دو‌ طرف یک تنش یا بحران یا سوء تفاهم به جهت حل مشکل به ارائه پیشنهاد پرداخته نمی بایستی به مفهوم تحمیل یک مطالبه تلقی کرد،اصل بر پذیرش مذاکره است The principle of acceptance که به صورت کلی در طرح مکاتبه و ادبیات محتوایی چنین سیاستی قابل برداشت است،پیشتر نیز به موضوع امکان دست یابی به برجام ۲ The JCPOA2 در دور نخست حکمرانی آقای دونالد ترامپ اشاره شد و از آن به مثابه یک فرصت باد آورده و امکان پذیر به جهت تحقق آن چه را که در برجام یک دست نیافتنی بود،مطرح شد.ممکن است گفته شود موضوع به همین راحتی نبود اما حقیقت این است که در آن برهه و تحت هر شرایطی چنین برآیندی امکان پذیر بود.به نظر با درک تحولات و با توجه به آنالیز های حقوقی و سیاسی موضوع Political and legal assessment اصل نامه نگاری ها که در حافظۀ ملل ثبت خواهد شد ،جلوه ای از یک اقدام سازنده و به روزترین سیاست در روابط خارجی تلقی می کنند بلکه بر اساس محاسبات پیش آمده به ویژه خطاهای مرتکبه از هر طرف،این گونه اسناد در سطح سران فرصتی برای رفع و دفع آسیب های An opportunity to repair the damage محتمل نیز  می دانند و ارتباطی با قدرت یا ضعف کشورها ندارد.دو‌ ملت ایران و آمریکا Iran and America به عنوان جویندگان صلح peace seeker در جهان از جمله پایه گذاران و مؤسسان سازمان ملل متحد و تدوین گر منشور آن به عنوان پایۀ حقوقی در روابط کشورهای جهان در دنیای مترقی progressive world امروز هستند که در نهایت چیزی به غیر از صلح و ثبات پایدار در آن نمی توان یافت.از همین رو ای کاش این گونه حقایق را درک کرد و در آخر امیدواریم”هرگز،کِز”نبینیم دوستان را.