آلودگی‌ های کارخانه سیمان ایلام تهدیدی برای سلامت‌ مردم و محیط زیست سیروان است

فرماندار سیروان از آلودگی کارخانه سیمان ایلام انتقاد کرد و گفت:این واحد صنعتی یکی از صنایع آلاینده در سطح استان است که متأسفانه در اثر بی توجهی مسئولان آن،نفس مردم منطقه را به شماره انداخته است.”علیرضا رئیسی”با اشاره به این که محیط زیست و منابع طبیعی این شهرستان در اثر آلودگی این کارخانه دچار مشکل شده است و بهبود سیستم فیلتراسیون و کاهش میزان آلودگی زیست محیطی ضرورت دارد،افزود:آلودگی ‌های زیست محیطی،آسیب‌هایی به دنبال دارد که اگر جلوی آن ها گرفته نشود،مشکلات عدیده ای برای گیاهان و جانوران و به ویژه انسان ها به وجود می آورد.وی با اشاره به این که احداث کارخانه سیمان از نظر اقتصادی و ایجاد اشتغال در منطقه مفید است اما آلودگی آن قابل قبول نیست،اظهار داشت:حضور نداشتن مدیران این کارخانه در منطقه و بی توجهی آن به مسائل زیست محیطی،پذیرفتنی نیست و باید هر چه سریع‌تر نسبت به رفع این مشکلات اقدام کنند.رئیسی با بیان این که گرد و غبار و دود ناشی از فعالیت کارخانه سیمان می‌تواند به مراتع و جنگل‌های منطقه آسیب وارد کند،تصریح کرد:به منظور کاهش اثرات گرد و غبار منتشره،باید از انتشار این ذرات از مبدأ جلوگیری شود که برای دستیابی به این امر می بایستی عملیات تهویه و هدایت گرد و غبار به تجهیزات غبارگیری و به موازات آن سرویس مرتب تجهیزات و غبارگیرها انجام شود.وی با اشاره به این که سیروان دارای طبیعتی بکر و آثار تاریخی زیادی است که گردشگران را به سوی خود فرا می خواند،اظهار داشت:آلودگی بیش از حد این واحد صنعتی باعث شده که گردشگران کمتر به این منطقه سفر کنند.فرماندار سیروان تصریح کرد:متأسفانه مراتع و جنگل‌های اطراف کارخانه در آستانۀ نابودی است و آلودگی‌های کارخانه سیمان مردم را با بیماری های فراوانی از جمله بیماری‌های ریوی رو به رو کرده و می‌کند،اما مسئولان این کارخانه توجهی به این معضل نمی کنند.رئیسی گفت:وجود کارخانه سیمان ایلام در کنار جنگل و در نزدیکی روستاها از یک طرف و تخریب اراضی کشاورزی اطراف کارخانه با نشست ذرات معلق سیمان،‌تخریب جنگل و قطع درختان جنگلی اطراف محل بهره برداری از سوی دیگر باعث شده که این ساختۀ دست بشری به قاتلی بالقوه در سال های آینده تبدیل شود.فرماندار سیروان با اشاره به این که این آلودگی‌ها کار و زندگی را برای اهالی این منطقه سخت کرده است،افزود:گاهی اوقات غلظت دود معلق در هوا به خوبی احساس می‌شود و بوی نامطلوبی به استشمام اهالی روستاهای نزدیک این کارخانه می‌رساند.رئیسی با بیان این که آلایندگی کارخانه‌ سیمان ایلام تهدیدی جدی برای سلامت مردم منطقه و روستاهای اطراف است و این موضوع بر کسی پوشیده نیست،اظهار داشت:مسئولان و دستگاه های نظارتی باید علاوه بر توجه داشتن به مقولۀ تولید و اشتغال،مسائل زیست محیطی را فراموش نکنند و تمهیدات لازم دراین زمینه بیندیشند.وی با اشاره به این که کارخانه سیمان ایلام باید به مسئولیت های اجتماعی در قبال روستاهای سیروان عمل کند و تاکنون هیچ اقدام مفیدی در این زمینه انجام نداده است،تصریح کرد:این کارخانه می بایستی در کنار این همه ضررهای زیست محیطی و انسانی،در راستای عمران و آبادانی مناطق روستائی این شهرستان قدم های خوبی بردارد که متأسفانه تاکنون به مسئولیت های اجتماعی خود عمل نکرده است.فرماندار سیروان با بیان این که هم اکنون تعدادی از بازنشستگان به عنوان مشاور،حقوق های بالائی از این کارخانه دریافت می کنند که برخی از آنان همیشه حضور ندارند،گفت:این کارخانه باید تکلیف بازنشستگان را برای افکار عمومی روشن کند و فقط تعدادی افراد بومی استان را در محیط های کارگری به کار گیری نموده که قدرت تصمیم گیری ندارند و تمام تصمیمات آنان در دفتر مرکزی تهران صادر می شود که به خواسته های مسئولان استانی و شهرستان هم توجه نمی کنند.رئیسی با اشاره به این که کارخانه سیمان ایلام در مقابل مردمان این دیار مسئول است و باید در قالب مسئولیت های اجتماعی به مردمان این شهرستان خدمات رسانی کند،افزود:نمایندۀ عالی دولت در استان در سفر یک روزۀ خود به این شهرستان از توجه نکردن این کارخانه به مسئولیت های اجتماعی انتقاد کرد و خواستار رفع مشکلات زیست محیطی این واحد صنعتی نیز شده است.وی با اشاره به این که سیمان ایلام یکی از ارکان صنعتی استان و از صنایع ارزش آفرین است و می بایستی همواره خود را در قبال جوامع محلی مسئول بداند؛چرا که از منابع انسانی و طبیعی و اقتصادی آن منطقه استفاده می کنند،اظهار داشت:این شرکت بایستی علاوه بر دغدغۀ سوددهی اقتصادی برای سهامداران،برنامه های ویژه ای را در راستای مسئولیت های اجتماعی برای سایر ذینفعان شرکت اعم از کارکنان،مشتریان،جوامع محلی پیرامون شرکت،محیط زیست،نهادهای مردمی و شهروندان اجرا کند.فرماندار سیروان تصریح کرد:سیمان ایلام در حوزۀ فقرزدائی و کمک به اقشار آسیب پذیر و کم برخوردار منطقه نباید منتظر دعوت باشد و این امر باید جزئی ازبرنامه های رفاه اجتماعی آن شرکت باشد که متأسفانه تاکنون در این زمینه نیز موفق نبوده است.